tiuskia

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

Onomatopoeic +‎ -ia[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈtiu̯skiɑˣ/, [ˈt̪iu̯s̠k̟iɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -iuskiɑ
  • Hyphenation(key): tius‧kia

Verb

[edit]

tiuskia

  1. (intransitive, frequentative) to act verbally snappily and irritably

Conjugation

[edit]
Inflection of tiuskia (Kotus type 61/sallia, no gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. tiuskin en tiuski 1st sing. olen tiuskinut en ole tiuskinut
2nd sing. tiuskit et tiuski 2nd sing. olet tiuskinut et ole tiuskinut
3rd sing. tiuskii ei tiuski 3rd sing. on tiuskinut ei ole tiuskinut
1st plur. tiuskimme emme tiuski 1st plur. olemme tiuskineet emme ole tiuskineet
2nd plur. tiuskitte ette tiuski 2nd plur. olette tiuskineet ette ole tiuskineet
3rd plur. tiuskivat eivät tiuski 3rd plur. ovat tiuskineet eivät ole tiuskineet
passive tiuskitaan ei tiuskita passive on tiuskittu ei ole tiuskittu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. tiuskin en tiuskinut 1st sing. olin tiuskinut en ollut tiuskinut
2nd sing. tiuskit et tiuskinut 2nd sing. olit tiuskinut et ollut tiuskinut
3rd sing. tiuski ei tiuskinut 3rd sing. oli tiuskinut ei ollut tiuskinut
1st plur. tiuskimme emme tiuskineet 1st plur. olimme tiuskineet emme olleet tiuskineet
2nd plur. tiuskitte ette tiuskineet 2nd plur. olitte tiuskineet ette olleet tiuskineet
3rd plur. tiuskivat eivät tiuskineet 3rd plur. olivat tiuskineet eivät olleet tiuskineet
passive tiuskittiin ei tiuskittu passive oli tiuskittu ei ollut tiuskittu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. tiuskisin en tiuskisi 1st sing. olisin tiuskinut en olisi tiuskinut
2nd sing. tiuskisit et tiuskisi 2nd sing. olisit tiuskinut et olisi tiuskinut
3rd sing. tiuskisi ei tiuskisi 3rd sing. olisi tiuskinut ei olisi tiuskinut
1st plur. tiuskisimme emme tiuskisi 1st plur. olisimme tiuskineet emme olisi tiuskineet
2nd plur. tiuskisitte ette tiuskisi 2nd plur. olisitte tiuskineet ette olisi tiuskineet
3rd plur. tiuskisivat eivät tiuskisi 3rd plur. olisivat tiuskineet eivät olisi tiuskineet
passive tiuskittaisiin ei tiuskittaisi passive olisi tiuskittu ei olisi tiuskittu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. tiuski älä tiuski 2nd sing.
3rd sing. tiuskikoon älköön tiuskiko 3rd sing. olkoon tiuskinut älköön olko tiuskinut
1st plur. tiuskikaamme älkäämme tiuskiko 1st plur.
2nd plur. tiuskikaa älkää tiuskiko 2nd plur.
3rd plur. tiuskikoot älkööt tiuskiko 3rd plur. olkoot tiuskineet älkööt olko tiuskineet
passive tiuskittakoon älköön tiuskittako passive olkoon tiuskittu älköön olko tiuskittu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. tiuskinen en tiuskine 1st sing. lienen tiuskinut en liene tiuskinut
2nd sing. tiuskinet et tiuskine 2nd sing. lienet tiuskinut et liene tiuskinut
3rd sing. tiuskinee ei tiuskine 3rd sing. lienee tiuskinut ei liene tiuskinut
1st plur. tiuskinemme emme tiuskine 1st plur. lienemme tiuskineet emme liene tiuskineet
2nd plur. tiuskinette ette tiuskine 2nd plur. lienette tiuskineet ette liene tiuskineet
3rd plur. tiuskinevat eivät tiuskine 3rd plur. lienevät tiuskineet eivät liene tiuskineet
passive tiuskittaneen ei tiuskittane passive lienee tiuskittu ei liene tiuskittu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st tiuskia present tiuskiva tiuskittava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st tiuskiakseni tiuskiaksemme
2nd tiuskiaksesi tiuskiaksenne
3rd tiuskiakseen
tiuskiaksensa
past tiuskinut tiuskittu
2nd inessive2 tiuskiessa tiuskittaessa agent4 tiuskima
Possessive forms
Person sing. plur.
1st tiuskiessani tiuskiessamme
2nd tiuskiessasi tiuskiessanne
3rd tiuskiessaan
tiuskiessansa
negative tiuskimaton
instructive tiuskien
1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

4) Usually with a possessive suffix. May not be used with all verbs, especially intransitive ones (more details). Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
3rd inessive tiuskimassa
elative tiuskimasta
illative tiuskimaan
adessive tiuskimalla
abessive tiuskimatta
instructive tiuskiman tiuskittaman
4th3 verbal noun tiuskiminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st tiuskimaisillani tiuskimaisillamme
2nd tiuskimaisillasi tiuskimaisillanne
3rd tiuskimaisillaan
tiuskimaisillansa

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  1. ^ Itkonen, Erkki, Kulonen, Ulla-Maija, editors (1992–2000), Suomen sanojen alkuperä [The origin of Finnish words]‎[1] (in Finnish) (online version; note: also includes other etymological sources; this source is labeled "SSA 1992–2000"), Helsinki: Institute for the Languages of Finland/Finnish Literature Society, →ISBN

Further reading

[edit]

Anagrams

[edit]