tiltaka

Icelandic

Etymology

From til- +‎ taka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰɪːl.tʰaːka/

Verb

tiltaka (strong verb, third-person singular past indicative tiltók, third-person plural past indicative tiltóku, supine tiltekið)

1. to state, to declare, to name [with accusative]
2. to appoint, to designate [with accusative]

Conjugation

tiltaka – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að tiltaka
supine sagnbót		tiltekið
present participle lýsingarháttur nútíðar		tiltakandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	tiltek	tiltók		tiltaki	tiltæki
	þú	tiltekur	tiltókst		tiltakir	tiltækir
	hann, hún, það	tiltekur	tiltók		tiltaki	tiltæki
plural	við	tiltökum	tiltókum		tiltökum	tiltækjum
	þið	tiltakið	tiltókuð		tiltakið	tiltækjuð
	þeir, þær, þau	tiltaka	tiltóku		tiltaki	tiltækju
		imperative boðháttur
singular	þú	tiltak (þú), tiltaktu
plural	þið	tiltakið (þið), tiltakiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tiltakast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að tiltakast
supine sagnbót		tiltekist
present participle lýsingarháttur nútíðar		tiltakandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	tiltekst	tiltókst		tiltakist	tiltækist
	þú	tiltekst	tiltókst		tiltakist	tiltækist
	hann, hún, það	tiltekst	tiltókst		tiltakist	tiltækist
plural	við	tiltökumst	tiltókumst		tiltökumst	tiltækjumst
	þið	tiltakist	tiltókust		tiltakist	tiltækjust
	þeir, þær, þau	tiltakast	tiltókust		tiltakist	tiltækjust
		imperative boðháttur
singular	þú	tiltakst (þú), tiltakstu
plural	þið	tiltakist (þið), tiltakisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tiltekinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tiltekinn	tiltekin	tiltekið	tilteknir	tilteknar	tiltekin
accusative (þolfall)	tiltekinn	tiltekna	tiltekið	tiltekna	tilteknar	tiltekin
dative (þágufall)	tilteknum	tiltekinni	tilteknu	tilteknum	tilteknum	tilteknum
genitive (eignarfall)	tiltekins	tiltekinnar	tiltekins	tiltekinna	tiltekinna	tiltekinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tiltekni	tiltekna	tiltekna	tilteknu	tilteknu	tilteknu
accusative (þolfall)	tiltekna	tilteknu	tiltekna	tilteknu	tilteknu	tilteknu
dative (þágufall)	tiltekna	tilteknu	tiltekna	tilteknu	tilteknu	tilteknu
genitive (eignarfall)	tiltekna	tilteknu	tiltekna	tilteknu	tilteknu	tilteknu

Derived terms

• tiltekinn (“specific, particular; fixed, determined”)

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• tiltakene

Noun

tiltaka n

1. definite plural of tiltak

Norwegian Nynorsk

Noun

tiltaka n

1. definite plural of tiltak