terugzetten

Dutch

Etymology

From terug +‎ zetten.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

terugzetten

1. to rewind (a clock)
2. to restore (something to its previous state)
3. (computing) to restore, roll back

Conjugation

Conjugation of terugzetten (weak, separable)
infinitive	terugzetten
past singular	zette terug
past participle	teruggezet
infinitive	terugzetten
gerund	terugzetten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	zet terug	zette terug	terugzet	terugzette
2nd person sing. (jij)	zet terug	zette terug	terugzet	terugzette
2nd person sing. (u)	zet terug	zette terug	terugzet	terugzette
2nd person sing. (gij)	zet terug	zette terug	terugzet	terugzette
3rd person singular	zet terug	zette terug	terugzet	terugzette
plural	zetten terug	zetten terug	terugzetten	terugzetten
subjunctive sing.1	zette terug	zette terug	terugzette	terugzette
subjunctive plur.1	zetten terug	zetten terug	terugzetten	terugzetten
imperative sing.	zet terug
imperative plur.1	zet terug
participles	terugzettend	teruggezet
1) Archaic.

Anagrams

• zetten terug