terugkeren
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]terugkeren
Conjugation
[edit]| Conjugation of terugkeren (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | terugkeren | |||
| past singular | keerde terug | |||
| past participle | teruggekeerd | |||
| infinitive | terugkeren | |||
| gerund | terugkeren n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | keer terug | keerde terug | terugkeer | terugkeerde |
| 2nd person sing. (jij) | keert terug, keer terug2 | keerde terug | terugkeert | terugkeerde |
| 2nd person sing. (u) | keert terug | keerde terug | terugkeert | terugkeerde |
| 2nd person sing. (gij) | keert terug | keerde terug | terugkeert | terugkeerde |
| 3rd person singular | keert terug | keerde terug | terugkeert | terugkeerde |
| plural | keren terug | keerden terug | terugkeren | terugkeerden |
| subjunctive sing.1 | kere terug | keerde terug | terugkere | terugkeerde |
| subjunctive plur.1 | keren terug | keerden terug | terugkeren | terugkeerden |
| imperative sing. | keer terug | |||
| imperative plur.1 | keert terug | |||
| participles | terugkerend | teruggekeerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Related terms
[edit]Descendants
[edit]- Afrikaans: terugkeer