terechthelpen

Dutch

Etymology

A compound of terecht +‎ helpen.

Pronunciation

• IPA^(key): /təˈrɛxtˌɦɛl.pən/
• Hyphenation: te‧recht‧hel‧pen

Verb

terechthelpen

1. to help find the right way

Conjugation

Conjugation of terechthelpen (strong class 3+7, separable)
infinitive	terechthelpen
past singular	hielp terecht
past participle	terechtgeholpen
infinitive	terechthelpen
gerund	terechthelpen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	help terecht	hielp terecht	terechthelp	terechthielp
2nd person sing. (jij)	helpt terecht, help terecht2	hielp terecht	terechthelpt	terechthielp
2nd person sing. (u)	helpt terecht	hielp terecht	terechthelpt	terechthielp
2nd person sing. (gij)	helpt terecht	hielpt terecht	terechthelpt	terechthielpt
3rd person singular	helpt terecht	hielp terecht	terechthelpt	terechthielp
plural	helpen terecht	hielpen terecht	terechthelpen	terechthielpen
subjunctive sing.1	helpe terecht	hielpe terecht	terechthelpe	terechthielpe
subjunctive plur.1	helpen terecht	hielpen terecht	terechthelpen	terechthielpen
imperative sing.	help terecht
imperative plur.1	helpt terecht
participles	terechthelpend	terechtgeholpen
1) Archaic. 2) In case of inversion.