tegenlopen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch tēgenlôpen. Equivalent to tegen (“against”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈteː.ɣənˌloː.pə(n)/
• Hyphenation: te‧gen‧lo‧pen

Verb

tegenlopen

1. to encounter, meet
2. to walk in the opposite direction
3. to decline (of the wind)
4. (dated) to go badly

Conjugation

Conjugation of tegenlopen (strong class 7, separable)
infinitive	tegenlopen
past singular	liep tegen
past participle	tegengelopen
infinitive	tegenlopen
gerund	tegenlopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop tegen	liep tegen	tegenloop	tegenliep
2nd person sing. (jij)	loopt tegen, loop tegen2	liep tegen	tegenloopt	tegenliep
2nd person sing. (u)	loopt tegen	liep tegen	tegenloopt	tegenliep
2nd person sing. (gij)	loopt tegen	liept tegen	tegenloopt	tegenliept
3rd person singular	loopt tegen	liep tegen	tegenloopt	tegenliep
plural	lopen tegen	liepen tegen	tegenlopen	tegenliepen
subjunctive sing.1	lope tegen	liepe tegen	tegenlope	tegenliepe
subjunctive plur.1	lopen tegen	liepen tegen	tegenlopen	tegenliepen
imperative sing.	loop tegen
imperative plur.1	loopt tegen
participles	tegenlopend	tegengelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.