tand des tijds

Dutch

Etymology

Literally, “(the) tooth of time”. Des tijds is in the genitive case (of de tijd), which is vestigial in modern Dutch.

Compare German Zahn der Zeit, Danish tidens tand, Swedish tidens tand.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɑnt dɛs ˈtɛi̯ts/

Noun

tand des tijds m (uncountable)

1. (idiomatic) test of time

   Weinig boeken uit de vroege Middeleeuwen hebben de tand des tijds doorstaan.

   Few books from the early Middle Ages have stood the test of time.