tanı

See also: Appendix:Variations of "tani"

Turkish

Etymology 1

Noun

tanı (definite accusative tanıyı, plural tanılar)

1. diagnosis

Declension

Declension of tanı

singular plural nominative tanı tanılar definite accusative tanıyı tanıları dative tanıya tanılara locative tanıda tanılarda ablative tanıdan tanılardan genitive tanının tanıların Possessive forms nominative singular plural 1st singular tanım tanılarım 2nd singular tanın tanıların 3rd singular tanısı tanıları 1st plural tanımız tanılarımız 2nd plural tanınız tanılarınız 3rd plural tanıları tanıları definite accusative singular plural 1st singular tanımı tanılarımı 2nd singular tanını tanılarını 3rd singular tanısını tanılarını 1st plural tanımızı tanılarımızı 2nd plural tanınızı tanılarınızı 3rd plural tanılarını tanılarını dative singular plural 1st singular tanıma tanılarıma 2nd singular tanına tanılarına 3rd singular tanısına tanılarına 1st plural tanımıza tanılarımıza 2nd plural tanınıza tanılarınıza 3rd plural tanılarına tanılarına locative singular plural 1st singular tanımda tanılarımda 2nd singular tanında tanılarında 3rd singular tanısında tanılarında 1st plural tanımızda tanılarımızda 2nd plural tanınızda tanılarınızda 3rd plural tanılarında tanılarında ablative singular plural 1st singular tanımdan tanılarımdan 2nd singular tanından tanılarından 3rd singular tanısından tanılarından 1st plural tanımızdan tanılarımızdan 2nd plural tanınızdan tanılarınızdan 3rd plural tanılarından tanılarından genitive singular plural 1st singular tanımın tanılarımın 2nd singular tanının tanılarının 3rd singular tanısının tanılarının 1st plural tanımızın tanılarımızın 2nd plural tanınızın tanılarınızın 3rd plural tanılarının tanılarının

Synonyms

• teşhis

Etymology 2

Noun

tanı

1. accusative singular of tan
2. third-person singular possessive of tan

Verb

tanı

1. second-person singular imperative of tanımak