tahakküm

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish تحكم (taḥakküm, “a being or becoming judge or arbiter, arbitrage, wrongfully assuming to be judge or umpire, assumption, arrogance, dictation”), from Arabic تَحَكُّم (taḥakkum), verbal noun of تَحَكَّمَ (taḥakkama, “to have one's own way, to domineer, to control, to reign”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ta.hacˈcym/
• Hyphenation: ta‧hak‧küm

Noun

tahakküm (definite accusative tahakkümü, plural tahakkümler)

1. Pressure, oppression, tyranny, domineering.

   Synonyms: baskı, zorbalık, (archaic) müstebitlik

Declension

Inflection
Nominative	tahakküm
Definite accusative	tahakkümü
	Singular	Plural
Nominative	tahakküm	tahakkümler
Definite accusative	tahakkümü	tahakkümleri
Dative	tahakküme	tahakkümlere
Locative	tahakkümde	tahakkümlerde
Ablative	tahakkümden	tahakkümlerden
Genitive	tahakkümün	tahakkümlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular tahakkümüm tahakkümlerim 2nd singular tahakkümün tahakkümlerin 3rd singular tahakkümü tahakkümleri 1st plural tahakkümümüz tahakkümlerimiz 2nd plural tahakkümünüz tahakkümleriniz 3rd plural tahakkümleri tahakkümleri Definite accusative Singular Plural 1st singular tahakkümümü tahakkümlerimi 2nd singular tahakkümünü tahakkümlerini 3rd singular tahakkümünü tahakkümlerini 1st plural tahakkümümüzü tahakkümlerimizi 2nd plural tahakkümünüzü tahakkümlerinizi 3rd plural tahakkümlerini tahakkümlerini Dative Singular Plural 1st singular tahakkümüme tahakkümlerime 2nd singular tahakkümüne tahakkümlerine 3rd singular tahakkümüne tahakkümlerine 1st plural tahakkümümüze tahakkümlerimize 2nd plural tahakkümünüze tahakkümlerinize 3rd plural tahakkümlerine tahakkümlerine Locative Singular Plural 1st singular tahakkümümde tahakkümlerimde 2nd singular tahakkümünde tahakkümlerinde 3rd singular tahakkümünde tahakkümlerinde 1st plural tahakkümümüzde tahakkümlerimizde 2nd plural tahakkümünüzde tahakkümlerinizde 3rd plural tahakkümlerinde tahakkümlerinde Ablative Singular Plural 1st singular tahakkümümden tahakkümlerimden 2nd singular tahakkümünden tahakkümlerinden 3rd singular tahakkümünden tahakkümlerinden 1st plural tahakkümümüzden tahakkümlerimizden 2nd plural tahakkümünüzden tahakkümlerinizden 3rd plural tahakkümlerinden tahakkümlerinden Genitive Singular Plural 1st singular tahakkümümün tahakkümlerimin 2nd singular tahakkümünün tahakkümlerinin 3rd singular tahakkümünün tahakkümlerinin 1st plural tahakkümümüzün tahakkümlerimizin 2nd plural tahakkümünüzün tahakkümlerinizin 3rd plural tahakkümlerinin tahakkümlerinin

Derived terms

• tahakküm etmek

Related terms

• ahkâm
• hakem
• hakim
• hekim
• hikmet
• hüküm
• hükümdar
• hükümet
• hükümran
• istihkâm
• mahkeme
• mahkûm
• muhakeme
• muhkem
• mütehakkim
• tahkim

Further reading

• “tahakküm”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “tahakküm”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4533