tagair

Irish

Pronunciation

IPA^(key): /ˈt̪ˠaɡəɾʲ/, /ˈt̪ˠɑɡəɾʲ/

Etymology 1

From Middle Irish tacraid, from Old Irish du·acair (“to plead, declare”).^[1]

Verb

tagair (present analytic tagraíonn, future analytic tagróidh, verbal noun tagairt, past participle tagartha)

(intransitive) to refer [with do ‘to’], allude [with do ‘to’]
(transitive, intransitive) to mention [with direct object or do]
(transitive) to plead (beg) for
(transitive, intransitive) to argue, dispute
(transitive) to sue

Conjugation

conjugation of tagair (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	tagraím	tagraíonn tú; tagraír^†	tagraíonn sé, sí	tagraímid; tagraíonn muid	tagraíonn sibh	tagraíonn siad; tagraíd^†	a thagraíonn; a thagraíos / a dtagraíonn*	tagraítear
	past	thagair mé; thagraíos	thagair tú; thagraís	thagair sé, sí	thagraíomar; thagair muid	thagair sibh; thagraíobhair	thagair siad; thagraíodar	a thagair / ar thagair*	tagraíodh
	past habitual	thagraínn / dtagraínn‡‡	thagraíteá / dtagraíteá‡‡	thagraíodh sé, sí / dtagraíodh sé, sí‡‡	thagraímis; thagraíodh muid / dtagraímis‡‡; dtagraíodh muid‡‡	thagraíodh sibh / dtagraíodh sibh‡‡	thagraídís; thagraíodh siad / dtagraídís‡‡; dtagraíodh siad‡‡	a thagraíodh / a dtagraíodh*	thagraítí / dtagraítí‡‡
future		tagróidh mé; tagród; tagróchaidh mé^†	tagróidh tú; tagróir^†; tagróchaidh tú^†	tagróidh sé, sí; tagróchaidh sé, sí^†	tagróimid; tagróidh muid; tagróchaimid^†; tagróchaidh muid^†	tagróidh sibh; tagróchaidh sibh^†	tagróidh siad; tagróid^†; tagróchaidh siad^†	a thagróidh; a thagrós; a thagróchaidh^†; a thagróchas^† / a dtagróidh; a dtagróchaidh^†	tagrófar; tagróchar^†
conditional		thagróinn; thagróchainn^† / dtagróinn‡‡; dtagróchainn^†‡‡	thagrófá; thagróchthá^† / dtagrófá‡‡; dtagróchthá^†‡‡	thagródh sé, sí; thagróchadh sé, sí^† / dtagródh sé, sí‡‡; dtagróchadh sé, sí^†‡‡	thagróimis; thagródh muid; thagróchaimis^†; thagróchadh muid^† / dtagróimis‡‡; dtagródh muid‡‡; dtagróchaimis^†‡‡; dtagróchadh muid^†‡‡	thagródh sibh; thagróchadh sibh^† / dtagródh sibh‡‡; dtagróchadh sibh^†‡‡	thagróidís; thagródh siad; thagróchadh siad^† / dtagróidís‡‡; dtagródh siad‡‡; dtagróchadh siad^†‡‡	a thagródh; a thagróchadh^† / a dtagródh; a dtagróchadh^†	thagrófaí; thagróchthaí^† / dtagrófaí‡‡; dtagróchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go dtagraí mé; go dtagraíod^†	go dtagraí tú; go dtagraír^†	go dtagraí sé, sí	go dtagraímid; go dtagraí muid	go dtagraí sibh	go dtagraí siad; go dtagraíd^†	—	go dtagraítear
subjunctive	past	dá dtagraínn	dá dtagraíteá	dá dtagraíodh sé, sí	dá dtagraímis; dá dtagraíodh muid	dá dtagraíodh sibh	dá dtagraídís; dá dtagraíodh siad	—	dá dtagraítí
imperative		tagraím	tagair	tagraíodh sé, sí	tagraímis	tagraígí; tagraídh^†	tagraídís	—	tagraítear
verbal noun		tagairt
past participle		tagartha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

(refer to, allude to, mention): luaigh, trácht ar
(plead): agair
(argue):, pléigh déan argóint
(sue): agair

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Alternative forms

tigir

Verb

tagair

(Munster, otherwise archaic) second-person singular present indicative/subjunctive of tar

Etymology 3

Verb

tagair (present analytic tagraíonn, future analytic tagróidh, verbal noun tagradh, past participle tagartha)

Alternative form of togair

Conjugation

conjugation of tagair (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	tagraím	tagraíonn tú; tagraír^†	tagraíonn sé, sí	tagraímid; tagraíonn muid	tagraíonn sibh	tagraíonn siad; tagraíd^†	a thagraíonn; a thagraíos / a dtagraíonn*	tagraítear
	past	thagair mé; thagraíos	thagair tú; thagraís	thagair sé, sí	thagraíomar; thagair muid	thagair sibh; thagraíobhair	thagair siad; thagraíodar	a thagair / ar thagair*	tagraíodh
	past habitual	thagraínn / dtagraínn‡‡	thagraíteá / dtagraíteá‡‡	thagraíodh sé, sí / dtagraíodh sé, sí‡‡	thagraímis; thagraíodh muid / dtagraímis‡‡; dtagraíodh muid‡‡	thagraíodh sibh / dtagraíodh sibh‡‡	thagraídís; thagraíodh siad / dtagraídís‡‡; dtagraíodh siad‡‡	a thagraíodh / a dtagraíodh*	thagraítí / dtagraítí‡‡
future		tagróidh mé; tagród; tagróchaidh mé^†	tagróidh tú; tagróir^†; tagróchaidh tú^†	tagróidh sé, sí; tagróchaidh sé, sí^†	tagróimid; tagróidh muid; tagróchaimid^†; tagróchaidh muid^†	tagróidh sibh; tagróchaidh sibh^†	tagróidh siad; tagróid^†; tagróchaidh siad^†	a thagróidh; a thagrós; a thagróchaidh^†; a thagróchas^† / a dtagróidh; a dtagróchaidh^†	tagrófar; tagróchar^†
conditional		thagróinn; thagróchainn^† / dtagróinn‡‡; dtagróchainn^†‡‡	thagrófá; thagróchthá^† / dtagrófá‡‡; dtagróchthá^†‡‡	thagródh sé, sí; thagróchadh sé, sí^† / dtagródh sé, sí‡‡; dtagróchadh sé, sí^†‡‡	thagróimis; thagródh muid; thagróchaimis^†; thagróchadh muid^† / dtagróimis‡‡; dtagródh muid‡‡; dtagróchaimis^†‡‡; dtagróchadh muid^†‡‡	thagródh sibh; thagróchadh sibh^† / dtagródh sibh‡‡; dtagróchadh sibh^†‡‡	thagróidís; thagródh siad; thagróchadh siad^† / dtagróidís‡‡; dtagródh siad‡‡; dtagróchadh siad^†‡‡	a thagródh; a thagróchadh^† / a dtagródh; a dtagróchadh^†	thagrófaí; thagróchthaí^† / dtagrófaí‡‡; dtagróchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go dtagraí mé; go dtagraíod^†	go dtagraí tú; go dtagraír^†	go dtagraí sé, sí	go dtagraímid; go dtagraí muid	go dtagraí sibh	go dtagraí siad; go dtagraíd^†	—	go dtagraítear
subjunctive	past	dá dtagraínn	dá dtagraíteá	dá dtagraíodh sé, sí	dá dtagraímis; dá dtagraíodh muid	dá dtagraíodh sibh	dá dtagraídís; dá dtagraíodh siad	—	dá dtagraítí
imperative		tagraím	tagair	tagraíodh sé, sí	tagraímis	tagraígí; tagraídh^†	tagraídís	—	tagraítear
verbal noun		tagradh
past participle		tagartha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of *tagair*
radical	lenition	eclipsis
tagair	thagair	dtagair

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “do-accair”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language

Scottish Gaelic

Etymology

From Middle Irish tacraid, from Old Irish du·acair (“plead, sue, argue”).^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ˈtʰakɪrʲ/

Verb

tagair (past thagair, future tagraidh, verbal noun tagairt or tagradh, past participle tagairte)

claim (a right or possession)
(law) plead, sue, prosecute

Derived terms

tagraiche

Mutation

Mutation of *tagair*
radical	lenition
tagair	thagair

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Scottish Gaelic.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “do-accair”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language

[1] Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “do-accair”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language

[2] Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “do-accair”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language

[1]

[1]

Irish

Pronunciation

Etymology 1

Verb

Conjugation

Synonyms

Further reading

Etymology 2

Alternative forms

Verb

Etymology 3

Verb

Conjugation

Mutation

References

Scottish Gaelic

Etymology

Pronunciation

Verb

Derived terms

Mutation

References