tacair

Irish

Etymology

From tacar (“gleaning, gathering”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt̪ˠɑkəɾʲ/, /ˈt̪ˠakəɾʲ/

Verb

tacair (present analytic tacraíonn, future analytic tacróidh, verbal noun tacar, past participle tacartha) (rare)

1. to gather

   Synonyms: cruinnigh, bailigh

2. to glean

   Synonyms: cnuasaigh, diasraigh

Conjugation

conjugation of tacair (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	tacraím	tacraíonn tú; tacraír†	tacraíonn sé, sí	tacraímid; tacraíonn muid	tacraíonn sibh	tacraíonn siad; tacraíd†	a thacraíonn; a thacraíos / a dtacraíonn*	tacraítear
	past	thacair mé; thacraíos	thacair tú; thacraís	thacair sé, sí	thacraíomar; thacair muid	thacair sibh; thacraíobhair	thacair siad; thacraíodar	a thacair / ar thacair*	tacraíodh
	past habitual	thacraínn / dtacraínn‡‡	thacraíteá / dtacraíteᇇ	thacraíodh sé, sí / dtacraíodh sé, s퇇	thacraímis; thacraíodh muid / dtacraímis‡‡; dtacraíodh muid‡‡	thacraíodh sibh / dtacraíodh sibh‡‡	thacraídís; thacraíodh siad / dtacraídís‡‡; dtacraíodh siad‡‡	a thacraíodh / a dtacraíodh*	thacraítí / dtacraít퇇
future		tacróidh mé; tacród; tacróchaidh mé†	tacróidh tú; tacróir†; tacróchaidh tú†	tacróidh sé, sí; tacróchaidh sé, sí†	tacróimid; tacróidh muid; tacróchaimid†; tacróchaidh muid†	tacróidh sibh; tacróchaidh sibh†	tacróidh siad; tacróid†; tacróchaidh siad†	a thacróidh; a thacrós; a thacróchaidh†; a thacróchas† / a dtacróidh*; a dtacróchaidh*†	tacrófar; tacróchar†
conditional		thacróinn; thacróchainn† / dtacróinn‡‡; dtacróchainn†‡‡	thacrófá; thacróchthᆠ/ dtacrófᇇ; dtacróchthᆇ‡	thacródh sé, sí; thacróchadh sé, s토/ dtacródh sé, s퇇; dtacróchadh sé, s톇‡	thacróimis; thacródh muid; thacróchaimis†; thacróchadh muid† / dtacróimis‡‡; dtacródh muid‡‡; dtacróchaimis†‡‡; dtacróchadh muid†‡‡	thacródh sibh; thacróchadh sibh† / dtacródh sibh‡‡; dtacróchadh sibh†‡‡	thacróidís; thacródh siad; thacróchadh siad† / dtacróidís‡‡; dtacródh siad‡‡; dtacróchadh siad†‡‡	a thacródh; a thacróchadh† / a dtacródh*; a dtacróchadh*†	thacrófaí; thacróchtha토/ dtacrófa퇇; dtacróchtha톇‡
subjunctive	present	go dtacraí mé; go dtacraíod†	go dtacraí tú; go dtacraír†	go dtacraí sé, sí	go dtacraímid; go dtacraí muid	go dtacraí sibh	go dtacraí siad; go dtacraíd†	—	go dtacraítear
	past	dá dtacraínn	dá dtacraíteá	dá dtacraíodh sé, sí	dá dtacraímis; dá dtacraíodh muid	dá dtacraíodh sibh	dá dtacraídís; dá dtacraíodh siad	—	dá dtacraítí
imperative		tacraím	tacair	tacraíodh sé, sí	tacraímis	tacraígí; tacraídh†	tacraídís	—	tacraítear
verbal noun		tacar
past participle		tacartha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

tacair

1. inflection of tacar:
   1. vocative/genitive singular
   2. nominative/dative plural

Mutation

Mutated forms of tacair

radical	lenition	eclipsis
tacair	thacair	dtacair

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “2 tacraid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Dinneen, Patrick S. (1927) “tacraim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society
• Ó Dónaill, Niall (1977) “tacair”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN