tíolaic

Irish

Etymology 1

From Middle Irish tidlaicid, from Old Irish do·indnaig.

Alternative forms

• iodhlaic, iodhnaic, tiodhlaic, tiodhnaic

Verb

tíolaic (present analytic tíolacann, future analytic tíolacfaidh, verbal noun tíolacadh, past participle tíolactha)

1. (law) to convey (transfer legal rights)
2. to dedicate (set apart for religious purposes; inscribe to another)
3. to present, grant, bestow

Conjugation

conjugation of tíolaic (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	tíolacaim	tíolacann tú; tíolacair†	tíolacann sé, sí	tíolacaimid	tíolacann sibh	tíolacann siad; tíolacaid†	a thíolacann; a thíolacas / a dtíolacann*	tíolactar
	past	thíolaic mé; thíolacas	thíolaic tú; thíolacais	thíolaic sé, sí	thíolacamar; thíolaic muid	thíolaic sibh; thíolacabhair	thíolaic siad; thíolacadar	a thíolaic / ar thíolaic*	tíolacadh
	past habitual	thíolacainn / dtíolacainn‡‡	thíolactá / dtíolactᇇ	thíolacadh sé, sí / dtíolacadh sé, s퇇	thíolacaimis; thíolacadh muid / dtíolacaimis‡‡; dtíolacadh muid‡‡	thíolacadh sibh / dtíolacadh sibh‡‡	thíolacaidís; thíolacadh siad / dtíolacaidís‡‡; dtíolacadh siad‡‡	a thíolacadh / a dtíolacadh*	thíolactaí / dtíolacta퇇
future		tíolacfaidh mé; tíolacfad	tíolacfaidh tú; tíolacfair†	tíolacfaidh sé, sí	tíolacfaimid; tíolacfaidh muid	tíolacfaidh sibh	tíolacfaidh siad; tíolacfaid†	a thíolacfaidh; a thíolacfas / a dtíolacfaidh*	tíolacfar
conditional		thíolacfainn / dtíolacfainn‡‡	thíolacfá / dtíolacfᇇ	thíolacfadh sé, sí / dtíolacfadh sé, s퇇	thíolacfaimis; thíolacfadh muid / dtíolacfaimis‡‡; dtíolacfadh muid‡‡	thíolacfadh sibh / dtíolacfadh sibh‡‡	thíolacfaidís; thíolacfadh siad / dtíolacfaidís‡‡; dtíolacfadh siad‡‡	a thíolacfadh / a dtíolacfadh*	thíolacfaí / dtíolacfa퇇
subjunctive	present	go dtíolaca mé; go dtíolacad†	go dtíolaca tú; go dtíolacair†	go dtíolaca sé, sí	go dtíolacaimid; go dtíolaca muid	go dtíolaca sibh	go dtíolaca siad; go dtíolacaid†	—	go dtíolactar
	past	dá dtíolacainn	dá dtíolactá	dá dtíolacadh sé, sí	dá dtíolacaimis; dá dtíolacadh muid	dá dtíolacadh sibh	dá dtíolacaidís; dá dtíolacadh siad	—	dá dtíolactaí
imperative		tíolacaim	tíolaic	tíolacadh sé, sí	tíolacaimis	tíolacaigí; tíolacaidh†	tíolacaidís	—	tíolactar
verbal noun		tíolacadh
past participle		tíolactha

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

• Alternative verbal noun: tíolaic

Derived terms

• atíolaic

Related terms

• tionlaic

Further reading

• Dinneen, Patrick S. (1904) “tioḋlacaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 735
• Ó Dónaill, Niall (1977) “tíolaic”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN

Etymology 2

Noun

tíolaic f (genitive singular tíolaice)

1. verbal noun of tíolaic

Etymology 3

Verb

tíolaic

1. Alternative form of tionlaic

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
tíolaic	thíolaic	dtíolaic
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.