tíðka

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰiθka/
• Rhymes: -iθka

Verb

tíðka (weak verb, third-person singular past indicative tíðkaði, supine tíðkað)

1. (transitive, with accusative) to be in the habit of

Conjugation

tíðka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að tíðka
supine (sagnbót)		tíðkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tíðkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tíðka	við tíðkum	present (nútíð)	ég tíðki	við tíðkum
	þú tíðkar	þið tíðkið		þú tíðkir	þið tíðkið
	hann, hún, það tíðkar	þeir, þær, þau tíðka		hann, hún, það tíðki	þeir, þær, þau tíðki
past (þátíð)	ég tíðkaði	við tíðkuðum	past (þátíð)	ég tíðkaði	við tíðkuðum
	þú tíðkaðir	þið tíðkuðuð		þú tíðkaðir	þið tíðkuðuð
	hann, hún, það tíðkaði	þeir, þær, þau tíðkuðu		hann, hún, það tíðkaði	þeir, þær, þau tíðkuðu
imperative (boðháttur)	tíðka (þú)	tíðkið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tíðkaðu	tíðkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tíðkast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að tíðkast
supine (sagnbót)		tíðkast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tíðkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tíðkast	við tíðkumst	present (nútíð)	ég tíðkist	við tíðkumst
	þú tíðkast	þið tíðkist		þú tíðkist	þið tíðkist
	hann, hún, það tíðkast	þeir, þær, þau tíðkast		hann, hún, það tíðkist	þeir, þær, þau tíðkist
past (þátíð)	ég tíðkaðist	við tíðkuðumst	past (þátíð)	ég tíðkaðist	við tíðkuðumst
	þú tíðkaðist	þið tíðkuðust		þú tíðkaðist	þið tíðkuðust
	hann, hún, það tíðkaðist	þeir, þær, þau tíðkuðust		hann, hún, það tíðkaðist	þeir, þær, þau tíðkuðust
imperative (boðháttur)	tíðkast (þú)	tíðkist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tíðkastu	tíðkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tíðkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tíðkaður	tíðkuð	tíðkað		tíðkaðir	tíðkaðar	tíðkuð
accusative (þolfall)	tíðkaðan	tíðkaða	tíðkað		tíðkaða	tíðkaðar	tíðkuð
dative (þágufall)	tíðkuðum	tíðkaðri	tíðkuðu		tíðkuðum	tíðkuðum	tíðkuðum
genitive (eignarfall)	tíðkaðs	tíðkaðrar	tíðkaðs		tíðkaðra	tíðkaðra	tíðkaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tíðkaði	tíðkaða	tíðkaða		tíðkuðu	tíðkuðu	tíðkuðu
accusative (þolfall)	tíðkaða	tíðkuðu	tíðkaða		tíðkuðu	tíðkuðu	tíðkuðu
dative (þágufall)	tíðkaða	tíðkuðu	tíðkaða		tíðkuðu	tíðkuðu	tíðkuðu
genitive (eignarfall)	tíðkaða	tíðkuðu	tíðkaða		tíðkuðu	tíðkuðu	tíðkuðu

Related terms

• tíð (“time, period”)
• tíðkast (“to be customary”)
• tíður (“frequent”)
• títt (“often, frequently”)