tæra

Icelandic

Etymology

Ultimately from Proto-Germanic *tarjaną, possibly via a borrowing from Low German. Compare Norwegian Nynorsk tæra Swedish tära, Dutch teren, German zehren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰaiːra/
• Rhymes: -aiːra

Verb

tæra (weak verb, third-person singular past indicative tærði, supine tært)

1. (transitive, with accusative) to corrode

   Synonym: eyða

Conjugation

tæra — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að tæra
supine (sagnbót)		tært
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tærandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tæri	við tærum	present (nútíð)	ég tæri	við tærum
	þú tærir	þið tærið		þú tærir	þið tærið
	hann, hún, það tærir	þeir, þær, þau tæra		hann, hún, það tæri	þeir, þær, þau tæri
past (þátíð)	ég tærði	við tærðum	past (þátíð)	ég tærði	við tærðum
	þú tærðir	þið tærðuð		þú tærðir	þið tærðuð
	hann, hún, það tærði	þeir, þær, þau tærðu		hann, hún, það tærði	þeir, þær, þau tærðu
imperative (boðháttur)	tær (þú)	tærið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tærðu	tæriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tærast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að tærast
supine (sagnbót)		tærst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tærandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tærist	við tærumst	present (nútíð)	ég tærist	við tærumst
	þú tærist	þið tærist		þú tærist	þið tærist
	hann, hún, það tærist	þeir, þær, þau tærast		hann, hún, það tærist	þeir, þær, þau tærist
past (þátíð)	ég tærðist	við tærðumst	past (þátíð)	ég tærðist	við tærðumst
	þú tærðist	þið tærðust		þú tærðist	þið tærðust
	hann, hún, það tærðist	þeir, þær, þau tærðust		hann, hún, það tærðist	þeir, þær, þau tærðust
imperative (boðháttur)	tærst (þú)	tærist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tærstu	tæristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tærður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tærður	tærð	tært		tærðir	tærðar	tærð
accusative (þolfall)	tærðan	tærða	tært		tærða	tærðar	tærð
dative (þágufall)	tærðum	tærðri	tærðu		tærðum	tærðum	tærðum
genitive (eignarfall)	tærðs	tærðrar	tærðs		tærðra	tærðra	tærðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tærði	tærða	tærða		tærðu	tærðu	tærðu
accusative (þolfall)	tærða	tærðu	tærða		tærðu	tærðu	tærðu
dative (þágufall)	tærða	tærðu	tærða		tærðu	tærðu	tærðu
genitive (eignarfall)	tærða	tærðu	tærða		tærðu	tærðu	tærðu

Derived terms

• tærast (“to disintegrate; to waste away”)
• tæring (“corrosion”)

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• tære

Etymology

From Old Norse tæra, from Middle Low German teren. Compare Icelandic tæra and Swedish tära.

Pronunciation

• IPA^(key): /²tæːrɑ/

Verb

tæra (present tense tærer, past tense tærte, past participle tært, passive infinitive tærast, present participle tærande, imperative tær)

1. to corrode, erode
2. to wear, wear out

Further reading

• “tæra” in The Nynorsk Dictionary.