szturm

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish sturm, szturm, from Middle High German sturm, from Old High German sturm, from Proto-West Germanic *sturm, from Proto-Germanic *sturmaz, from Proto-Indo-European *(s)twerH-. Doublet of sztorm.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂturm/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -urm
• Syllabification: szturm

Noun

szturm m inan

1. (military) attack, assault, onslaught
2. thrust, storming

Declension

Declension of szturm

	singular	plural
nominative	szturm	szturmy
genitive	szturmu	szturmów
dative	szturmowi	szturmom
accusative	szturm	szturmy
instrumental	szturmem	szturmami
locative	szturmie	szturmach
vocative	szturmie	szturmy

Derived terms

adjectives

• szturmański
• szturmowy

 

nouns

• szturmaczek
• szturmak
• szturman
• szturmowiec
• szturmowość
• szturmowszczyzna
• szturmówka
• szturmwał

 

verb

• szturmować

 

Further reading

• szturm in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szturm in Polish dictionaries at PWN