szpieg

Polish

Etymology

Deverbal from szpiegować.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂpjɛk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛk
• Syllabification: szpieg

Noun

szpieg m pers

1. spy

   Synonym: szpion

Declension

Declension of szpieg

	singular	plural
nominative	szpieg	szpiedzy/szpiegi (deprecative)
genitive	szpiega	szpiegów
dative	szpiegowi	szpiegom
accusative	szpiega	szpiegów
instrumental	szpiegiem	szpiegami
locative	szpiegu	szpiegach
vocative	szpiegu	szpiedzy

Derived terms

(adjective):

• szpiegowski

(noun):

• szpiegostwo

Related terms

(adverb):

• szpiegowsko

(nouns):

• przeszpiegi
• szpiegowanie

(verbs):

• szpiegować
• wyszpiegować

Descendants

• → Belarusian: шпег (špjeh)
• → Russian: шпик (špik)
  • → Belarusian: шпік (špik)
• → Ukrainian: шпигу́н (špyhún)

Further reading

• szpieg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szpieg in Polish dictionaries at PWN