synekura

See also: synekurą

Polish

Etymology

Borrowed from French sinécure, from English sinecure, from Latin sine cūra.

Pronunciation

• IPA^(key): /sɘ.nɛˈku.ra/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ura
• Syllabification: sy‧ne‧ku‧ra

Noun

synekura f

1. (literary) sinecure (position that requires no work but still gives a payment)

Declension

Declension of synekura

	singular	plural
nominative	synekura	synekury
genitive	synekury	synekur
dative	synekurze	synekurom
accusative	synekurę	synekury
instrumental	synekurą	synekurami
locative	synekurze	synekurach
vocative	synekuro	synekury

Derived terms

noun

• synekurzysta

 

Further reading

• synekura in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• synekura in Polish dictionaries at PWN