svindla

Icelandic

svindla (weak verb, third-person singular past indicative svindlaði, supine svindlað)

(intransitive) to cheat
to sneak (something/someone) somewhere, get somewhere by cheating [with dative]
Ég náði að svindla mér og vini mínum inn á ballið. Dyravörðurinn leit varla á fölsuðu skilríkin okkar.
I managed to sneak myself and my friend into the ball. The doorman barely looked at our fake IDs.

svindla — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að svindla
supine (sagnbót)		svindlað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		svindlandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég svindla	við svindlum	present (nútíð)	ég svindli	við svindlum
	þú svindlar	þið svindlið		þú svindlir	þið svindlið
	hann, hún, það svindlar	þeir, þær, þau svindla		hann, hún, það svindli	þeir, þær, þau svindli

past (þátíð)	ég svindlaði	við svindluðum	past (þátíð)	ég svindlaði	við svindluðum
	þú svindlaðir	þið svindluðuð		þú svindlaðir	þið svindluðuð
	hann, hún, það svindlaði	þeir, þær, þau svindluðu		hann, hún, það svindlaði	þeir, þær, þau svindluðu

imperative (boðháttur)	svindla (þú)	svindlið (þið)
	svindlaðu	svindliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

svindla (present svindlar, preterite svindlade, supine svindlat, imperative svindla)

Conjugation of svindla (weak)

	Active		Passive
Infinitive	svindla		svindlas
Supine	svindlat		svindlats
Imperative	svindla		—
Imper. plural¹	svindlen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	svindlar	svindlade	svindlas	svindlades
Ind. plural¹	svindla	svindlade	svindlas	svindlades
Subjunctive²	svindle	svindlade	svindles	svindlades
	Participles
Present participle	svindlande
Past participle	svindlad
¹ Archaic. ² Dated. See the appendix on Swedish verbs.