sulla

See also: Sulla and Sul·la

English

Alternative forms

• sullah

Etymology

Borrowed from Punjabi ਸੁੱਲ (sulla), a mispronunciation of Punjabi ਮੁੱਲਾ (mullā, “mullah, Islamic religious leader”), derived from Classical Persian ملا (mullā), from Arabic مُلَّا (mullā).

Noun

sulla (plural sullas)

1. (South Asia, religious slur, ethnic slur) A Muslim man; especially one from Pakistan.

Usage notes

• The term is generally used by Hindutva supremacists.

Synonyms

• mulla
• musalla

See also

• sulli, mulli, musalli (equivalent term for Muslim women)

Anagrams

• allus, Aulls

Finnish

Etymology

Contracted from the standard form sinulla.

Pronoun

sulla

1. (colloquial) adessive singular of sä

Icelandic

Etymology

From Old Norse sulla (“to swill”), perhaps from Old Norse sollr, *sullr (“swill, slop for pigs”), from Proto-Germanic *swulaz (“swill”), from Proto-Indo-European *swel- (“to wash, wash down, gulp, swallow”). Cognate with English swill. Compare also Old Norse svalla (“to drink heavily, swill”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsʏtla/
• Rhymes: -ʏtla

Verb

sulla (weak verb, third-person singular past indicative sullaði, supine sullað)

1. to splash around, to splash about

   Ég vil sulla í pollinum!

   I wanna go splashing about in the puddle!

   Þetta er mynd af Önnu að sulla.

   This is a picture of Anna splashing.

2. to spill

   Ég sullaði mjólkinni.

   I spilled the milk.

Usage notes

• The verb sulla and sulla saman (“to mix together”) denote a hint of apathy, carelessness or casualness of the doer's actions.
• This verb may be found childish.
• In the sense of "spilling" the preposition á (“on”) may be added to give information as to where one spilled something:

  Ég sullaði mjólk á gólfið.

  I spilled milk on the floor.

Conjugation

sulla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að sulla
supine (sagnbót)		sullað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sullandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sulla	við sullum	present (nútíð)	ég sulli	við sullum
	þú sullar	þið sullið		þú sullir	þið sullið
	hann, hún, það sullar	þeir, þær, þau sulla		hann, hún, það sulli	þeir, þær, þau sulli
past (þátíð)	ég sullaði	við sulluðum	past (þátíð)	ég sullaði	við sulluðum
	þú sullaðir	þið sulluðuð		þú sullaðir	þið sulluðuð
	hann, hún, það sullaði	þeir, þær, þau sulluðu		hann, hún, það sullaði	þeir, þær, þau sulluðu
imperative (boðháttur)	sulla (þú)	sullið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sullaðu	sulliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sullast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að sullast
supine (sagnbót)		sullast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sullandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sullast	við sullumst	present (nútíð)	ég sullist	við sullumst
	þú sullast	þið sullist		þú sullist	þið sullist
	hann, hún, það sullast	þeir, þær, þau sullast		hann, hún, það sullist	þeir, þær, þau sullist
past (þátíð)	ég sullaðist	við sulluðumst	past (þátíð)	ég sullaðist	við sulluðumst
	þú sullaðist	þið sulluðust		þú sullaðist	þið sulluðust
	hann, hún, það sullaðist	þeir, þær, þau sulluðust		hann, hún, það sullaðist	þeir, þær, þau sulluðust
imperative (boðháttur)	sullast (þú)	sullist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sullastu	sullisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sullaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sullaður	sulluð	sullað		sullaðir	sullaðar	sulluð
accusative (þolfall)	sullaðan	sullaða	sullað		sullaða	sullaðar	sulluð
dative (þágufall)	sulluðum	sullaðri	sulluðu		sulluðum	sulluðum	sulluðum
genitive (eignarfall)	sullaðs	sullaðrar	sullaðs		sullaðra	sullaðra	sullaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sullaði	sullaða	sullaða		sulluðu	sulluðu	sulluðu
accusative (þolfall)	sullaða	sulluðu	sullaða		sulluðu	sulluðu	sulluðu
dative (þágufall)	sullaða	sulluðu	sullaða		sulluðu	sulluðu	sulluðu
genitive (eignarfall)	sullaða	sulluðu	sullaða		sulluðu	sulluðu	sulluðu

Derived terms

• sulla á (“to spill on”)
• sulla saman (“to mix something”)

Related terms

• sull

Italian

Contraction

sulla

1. contraction of su la; on the

Maltese

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsul.la/

Noun

sulla f (plural silel)

1. Alternative form of silla: French honeysuckle (Hedysarum coronarium)

Northern Sami

Etymology

From Proto-Samic *sulë.

Pronunciation

• (Kautokeino) IPA^(key): /ˈsulla/

Noun

sulla

1. approximation, resemblance (of something)
2. estimate

Inflection

Even a-stem, ll-l gradation
Nominative	sulla
Genitive	sula
	Singular	Plural
Nominative	sulla	sulat
Accusative	sula	sulaid
Genitive	sula	sulaid
Illative	sullii	sulaide
Locative	sulas	sulain
Comitative	sulain	sulaiguin
Essive	sullan
Possessive forms Singular Dual Plural 1st person sullan sullame sullamet 2nd person sullat sullade sulladet 3rd person sullas sullaska sullaset

Derived terms

• sullii

Further reading

• Koponen, Eino, Ruppel, Klaas, Aapala, Kirsti, editors (2002–2008), Álgu database: Etymological database of the Saami languages‎^[1], Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland

Votic

Etymology

From Proto-Finnic *suladak.

Pronunciation

• (Luutsa, Liivtšülä) IPA^(key): /ˈsulɑː/, [ˈsuɫːɑ]
• Rhymes: -ulɑː
• Hyphenation: sul‧la

Verb

sulla

1. (intransitive) to melt, thaw
2. (intransitive) to dissolve

Inflection

Conjugation of sulla (type III-4/ellä, no gradation, gemination)
Indicative
Present			Perfect
	positive	negative		positive	negative
1st singular	sulan	en sula	1st singular	õõn sulannu	en õõ sulannu
2nd singular	sulad	ed sula	2nd singular	õõd sulannu	ed õõ sulannu
3rd singular	sulab	eb sula	3rd singular	on sulannu	eb õõ sulannu
1st plural	sulammõ	emmä sula	1st plural	õõmmõ sulannu	emmä õõ sulannu
2nd plural	sulattõ	että sula	2nd plural	õõttõ sulannu	että õõ sulannu
3rd plural	sulõta	eväd sula	3rd plural	õlla sulõttu	eväd õõ sulõttu
impersonal	sulõta	eväd sula	impersonal	õlla sulõttu	eväd õõ sulõttu
Imperfect			Pluperfect
	positive	negative		positive	negative
1st singular	sulin	en sulannu	1st singular	õlin sulannu	—
2nd singular	sulid	ed sulannu	2nd singular	õlid sulannu	—
3rd singular	suli	eb sulannu	3rd singular	õli sulannu	—
1st plural	sulimmõ	emmä sulannu	1st plural	õlimmõ sulannu	—
2nd plural	sulittõ	että sulannu	2nd plural	õlittõ sulannu	—
3rd plural	sulõtti	eväd sulõttu	3rd plural	õlti sulõttu	—
impersonal	sulõtti	eväd sulõttu	impersonal	õlti sulõttu	—
Conditional
Present			Perfect
	positive	negative		positive	negative
1st singular	sulaizin	en sulaizʹ	1st singular	õllõizin sulannu	en õllõizʹ sulannu
2nd singular	sulaizid	ed sulaizʹ	2nd singular	õllõizid sulannu	ed õllõizʹ sulannu
3rd singular	sulaizʹ	eb sulaizʹ	3rd singular	õllõizʹ sulannu	eb õllõizʹ sulannu
1st plural	sulaizimmõ	emmä sulaizʹ	1st plural	õllõizimmõ sulannu	emmä õllõizʹ sulannu
2nd plural	sulaizittõ	että sulaizʹ	2nd plural	õllõizittõ sulannu	että õllõizʹ sulannu
3rd plural	sulõttaizʹ	eväd sulõttaizʹ	3rd plural	õltaizʹ sulõttu	eväd õltaizʹ sulõttu
impersonal	sulõttaizʹ	eväd sulõttaizʹ	impersonal	õltaizʹ sulõttu	eväd õltaizʹ sulõttu
Imperative
Present
	positive	negative
1st singular	—	—
2nd singular	sula	elä sula
3rd singular	sulago1)	elko sulago1)
1st plural	—	—
2nd plural	sulaga	elka sulaga
3rd plural	sulagod1)	—
impersonal	—	—
Nominal forms
Infinitives			Participles
				active	passive
1st		sulla	present	sulajõ2)	—
2nd	illative	sulama	past	sulannu	sulõttu
	inessive	sulamõz	1) using la is more common 2) also used as the agent noun
	elative	sulamõssõ
	abessive	sulamõttõ

References

• Hallap, V., Adler, E., Grünberg, S., Leppik, M. (2012) “sulaa”, in Vadja keele sõnaraamat [A dictionary of the Votic language], 2nd edition, Tallinn