styggja
Icelandic
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]styggja (weak verb, third-person singular past indicative styggði, supine styggt)
- to frighten [with accusative]
- to offend [with accusative]
- Synonym: móðga
Conjugation
[edit]styggja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að styggja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
styggt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
styggjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég styggi | við styggjum | present (nútíð) |
ég styggi | við styggjum |
| þú styggir | þið styggið | þú styggir | þið styggið | ||
| hann, hún, það styggir | þeir, þær, þau styggja | hann, hún, það styggi | þeir, þær, þau styggi | ||
| past (þátíð) |
ég styggði | við styggðum | past (þátíð) |
ég styggði | við styggðum |
| þú styggðir | þið styggðuð | þú styggðir | þið styggðuð | ||
| hann, hún, það styggði | þeir, þær, þau styggðu | hann, hún, það styggði | þeir, þær, þau styggðu | ||
| imperative (boðháttur) |
stygg (þú) | styggið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| styggðu | styggiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að styggjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
styggst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
styggjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég styggist | við styggjumst | present (nútíð) |
ég styggist | við styggjumst |
| þú styggist | þið styggist | þú styggist | þið styggist | ||
| hann, hún, það styggist | þeir, þær, þau styggjast | hann, hún, það styggist | þeir, þær, þau styggist | ||
| past (þátíð) |
ég styggðist | við styggðumst | past (þátíð) |
ég styggðist | við styggðumst |
| þú styggðist | þið styggðust | þú styggðist | þið styggðust | ||
| hann, hún, það styggðist | þeir, þær, þau styggðust | hann, hún, það styggðist | þeir, þær, þau styggðust | ||
| imperative (boðháttur) |
styggst (þú) | styggist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| styggstu | styggisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
styggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
styggður | styggð | styggt | styggðir | styggðar | styggð | |
| accusative (þolfall) |
styggðan | styggða | styggt | styggða | styggðar | styggð | |
| dative (þágufall) |
styggðum | styggðri | styggðu | styggðum | styggðum | styggðum | |
| genitive (eignarfall) |
styggðs | styggðrar | styggðs | styggðra | styggðra | styggðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
styggði | styggða | styggða | styggðu | styggðu | styggðu | |
| accusative (þolfall) |
styggða | styggðu | styggða | styggðu | styggðu | styggðu | |
| dative (þágufall) |
styggða | styggðu | styggða | styggðu | styggðu | styggðu | |
| genitive (eignarfall) |
styggða | styggðu | styggða | styggðu | styggðu | styggðu | |
Related terms
[edit]Norwegian Nynorsk
[edit]Verb
[edit]styggja (present tense styggjer, past tense stygde, past participle stygt/stygd, passive infinitive styggjast, present participle styggjande, imperative stygg)
- alternative form of styggje