styggja

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstɪcːa/
• Rhymes: -ɪcːa

Verb

styggja (weak verb, third-person singular past indicative styggði, supine styggt)

1. (transitive, with accusative) to frighten
2. (transitive, with accusative) to offend

Conjugation

styggja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að styggja
supine (sagnbót)		styggt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		styggjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég styggi	við styggjum	present (nútíð)	ég styggi	við styggjum
	þú styggir	þið styggið		þú styggir	þið styggið
	hann, hún, það styggir	þeir, þær, þau styggja		hann, hún, það styggi	þeir, þær, þau styggi
past (þátíð)	ég styggði	við styggðum	past (þátíð)	ég styggði	við styggðum
	þú styggðir	þið styggðuð		þú styggðir	þið styggðuð
	hann, hún, það styggði	þeir, þær, þau styggðu		hann, hún, það styggði	þeir, þær, þau styggðu
imperative (boðháttur)	stygg (þú)	styggið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	styggðu	styggiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

styggjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að styggjast
supine (sagnbót)		styggst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		styggjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég styggist	við styggjumst	present (nútíð)	ég styggist	við styggjumst
	þú styggist	þið styggist		þú styggist	þið styggist
	hann, hún, það styggist	þeir, þær, þau styggjast		hann, hún, það styggist	þeir, þær, þau styggist
past (þátíð)	ég styggðist	við styggðumst	past (þátíð)	ég styggðist	við styggðumst
	þú styggðist	þið styggðust		þú styggðist	þið styggðust
	hann, hún, það styggðist	þeir, þær, þau styggðust		hann, hún, það styggðist	þeir, þær, þau styggðust
imperative (boðháttur)	styggst (þú)	styggist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	styggstu	styggisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

styggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	styggður	styggð	styggt		styggðir	styggðar	styggð
accusative (þolfall)	styggðan	styggða	styggt		styggða	styggðar	styggð
dative (þágufall)	styggðum	styggðri	styggðu		styggðum	styggðum	styggðum
genitive (eignarfall)	styggðs	styggðrar	styggðs		styggðra	styggðra	styggðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	styggði	styggða	styggða		styggðu	styggðu	styggðu
accusative (þolfall)	styggða	styggðu	styggða		styggðu	styggðu	styggðu
dative (þágufall)	styggða	styggðu	styggða		styggðu	styggðu	styggðu
genitive (eignarfall)	styggða	styggðu	styggða		styggðu	styggðu	styggðu

Synonyms

• (to frighten): fæla, hræða
• (to offend): móðga

Related terms

• styggð (“shyness, fright; anger”)
• styggur (“shy; surly”)

Norwegian Nynorsk

Verb

styggja (present tense styggjer, past tense stygde, past participle stygt/stygd, passive infinitive styggjast, present participle styggjande, imperative stygg)

1. alternative form of styggje