Jump to content

strzepać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ trzepać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈstʂɛ.pat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛpat͡ɕ
  • Syllabification: strze‧pać

Verb

[edit]

strzepać pf (imperfective strzepywać)

  1. (transitive) to brush away, to flick (to snap or remove something from something else, e.g. dust)
    Synonym: strzepnąć
  2. (transitive) to brush down (to shake or wiggle something to straighten it out)
    Synonym: strzepnąć

Conjugation

[edit]
Conjugation of strzepać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive strzepać
future tense 1st strzepię strzepiemy
2nd strzepiesz strzepiecie
3rd strzepie strzepią
impersonal strzepie się
past tense 1st strzepałem,
-(e)m strzepał
strzepałam,
-(e)m strzepała
strzepałom,
-(e)m strzepało
strzepaliśmy,
-(e)śmy strzepali
strzepałyśmy,
-(e)śmy strzepały
2nd strzepałeś,
-(e)ś strzepał
strzepałaś,
-(e)ś strzepała
strzepałoś,
-(e)ś strzepało
strzepaliście,
-(e)ście strzepali
strzepałyście,
-(e)ście strzepały
3rd strzepał strzepała strzepało strzepali strzepały
impersonal strzepano
conditional 1st strzepałbym,
bym strzepał
strzepałabym,
bym strzepała
strzepałobym,
bym strzepało
strzepalibyśmy,
byśmy strzepali
strzepałybyśmy,
byśmy strzepały
2nd strzepałbyś,
byś strzepał
strzepałabyś,
byś strzepała
strzepałobyś,
byś strzepało
strzepalibyście,
byście strzepali
strzepałybyście,
byście strzepały
3rd strzepałby,
by strzepał
strzepałaby,
by strzepała
strzepałoby,
by strzepało
strzepaliby,
by strzepali
strzepałyby,
by strzepały
impersonal strzepano by
imperative 1st niech strzepię strzepmy
2nd strzep strzepcie
3rd niech strzepie niech strzepią
passive adjectival participle strzepany strzepana strzepane strzepani strzepane
anterior adverbial participle strzepawszy
verbal noun strzepanie

Derived terms

[edit]
verb

Further reading

[edit]