stronić

See also: stronic

Polish

Etymology

From strona +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstrɔ.ɲit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
• Syllabification: stro‧nić

Verb

stronić impf

1. (intransitive) to avoid, to shun, to shy away from [with od (+ genitive) ‘from what’]

   Synonyms: unikać, nie kwapić się

Further reading

• stronić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• stronić in Polish dictionaries at PWN