strawa

See also: Strawa, strawą, and Strawą

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъtrava. By surface analysis, deverbal from strawić.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈstra.va/

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ˈstra.va/
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈstra.va]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ava
• Syllabification: stra‧wa
• Homophone: Strawa

Noun

strawa f

1. (archaic or literary or dialectal, Kielce) food, fodder
2. (archaic) costs, expenses
3. (Kielce, Przemyśl) Alternative form of potrawa

Declension

Declension of strawa

	singular	plural
nominative	strawa	strawy
genitive	strawy	straw
dative	strawie	strawom
accusative	strawę	strawy
instrumental	strawą	strawami
locative	strawie	strawach
vocative	strawo	strawy

Further reading

• strawa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• strawa in Polish dictionaries at PWN
• strawa in PWN's encyclopedia
• Aleksander Saloni (1899) “strawa”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 245 (425)
• Jan Łoś (1886) “strava”, in “Gwara opoczyńska. Studium dialektologiczne”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (1), volume 11, page 189