strawić

Polish

Etymology

From s- +‎ trawić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstra.vit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avit͡ɕ
• Syllabification: stra‧wić

Verb

strawić pf (imperfective trawić)

1. (transitive, reflexive with się) to digest
2. (transitive) to harm, to ruin, to weaken, to afflict
3. (transitive, often derogatory) to spend, to use up, to waste (time)
4. (transitive, chemistry) to dissolve a solid object with acid

Conjugation

Conjugation of strawić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		strawić
future tense	1st	strawię			strawimy
	2nd	strawisz			strawicie
	3rd	strawi			strawią
	impersonal	strawi się
past tense	1st	strawiłem, -(e)m strawił	strawiłam, -(e)m strawiła	strawiłom, -(e)m strawiło	strawiliśmy, -(e)śmy strawili	strawiłyśmy, -(e)śmy strawiły
	2nd	strawiłeś, -(e)ś strawił	strawiłaś, -(e)ś strawiła	strawiłoś, -(e)ś strawiło	strawiliście, -(e)ście strawili	strawiłyście, -(e)ście strawiły
	3rd	strawił	strawiła	strawiło	strawili	strawiły
	impersonal	strawiono
conditional	1st	strawiłbym, bym strawił	strawiłabym, bym strawiła	strawiłobym, bym strawiło	strawilibyśmy, byśmy strawili	strawiłybyśmy, byśmy strawiły
	2nd	strawiłbyś, byś strawił	strawiłabyś, byś strawiła	strawiłobyś, byś strawiło	strawilibyście, byście strawili	strawiłybyście, byście strawiły
	3rd	strawiłby, by strawił	strawiłaby, by strawiła	strawiłoby, by strawiło	strawiliby, by strawili	strawiłyby, by strawiły
	impersonal	strawiono by
imperative	1st	niech strawię			strawmy
	2nd	straw			strawcie
	3rd	niech strawi			niech strawią
passive adjectival participle		strawiony	strawiona	strawione	strawieni	strawione
anterior adverbial participle		strawiwszy
verbal noun		strawienie

Further reading

• strawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• strawić in Polish dictionaries at PWN