stradać

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *stradati.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /stradat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /stradat͡ɕ/

Verb

stradać pf

1. (attested in Greater Poland) to be bereft, to be deprived of something
   • 1960 [1390-1447], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 865, Pyzdry:

     Yakom nye poby[ł] Mychalowy ganszy... any gych othe mnye stradze

     [Jakom nie pobi[ł] Michałowi gęsi... ani jich ote mnie stradze]

2. (attested in Greater Poland) to become poor
   • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski‎^[1], Greater Poland, pages 33, 10:

     Bogaczy sø stradaly (divites eguerunt) y laczny byly

     [Bogaci są stradali (divites eguerunt) i łaczni byli]

3. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. to deprive someone of something; to take away
      • 1874-1891 [xv p. post.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume XXV, page 183:

        Quid michi misero imputastis, quod coronam glorie per malum tactum me priuastis stradaliscze

        [Quid michi misero imputastis, quod coronam glorie per malum tactum me priuastis stradaliście]

Derived terms

verbs

• szyi stradać impf

 

Related terms

noun

• strada

 

adjective

• stradny

 

Descendants

• Polish: (obsolete) stradać

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “stradać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN