stręczycielski

Polish

Etymology

From stręczyciel +‎ -ski.

Pronunciation

• IPA^(key): /strɛn.t͡ʂɘˈt͡ɕɛl.ski/
• Rhymes: -ɛlski
• Syllabification: strę‧czy‧ciel‧ski

Adjective

stręczycielski (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) pimp, procurer

   Synonyms: sutenerski, kuplerski

Declension

Declension of stręczycielski (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	stręczycielski		stręczycielska	stręczycielskie	stręczycielscy	stręczycielskie
genitive	stręczycielskiego		stręczycielskiej	stręczycielskiego	stręczycielskich
dative	stręczycielskiemu		stręczycielskiej	stręczycielskiemu	stręczycielskim
accusative	stręczycielskiego	stręczycielski	stręczycielską	stręczycielskie	stręczycielskich	stręczycielskie
instrumental	stręczycielskim		stręczycielską	stręczycielskim	stręczycielskimi
locative	stręczycielskim		stręczycielskiej	stręczycielskim	stręczycielskich

Related terms

nouns

• stręczyciel
• stręczycielka
• stręczycielstwo

 

verb

• stręczyć

 

Further reading

• stręczycielski in Polish dictionaries at PWN