strącać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: stracać

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From strącić +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈstrɔn.t͡sat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔnt͡sat͡ɕ
  • Syllabification: strą‧cać
  • Audio:(file)

Verb

[edit]

strącać impf (perfective strącić)

  1. (transitive) to knock over (to bump or strike something in such a way as to tip it)
  2. (transitive) to make something precipitate
  3. (intransitive, colloquial) to deduct a certain amount of money from somebody
  4. (reflexive with się) to precipitate (to separate out of a liquid solution into solid form)

Conjugation

[edit]
Conjugation of strącać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive strącać
present tense 1st strącam strącamy
2nd strącasz strącacie
3rd strąca strącają
impersonal strąca się
past tense 1st strącałem,
-(e)m strącał
strącałam,
-(e)m strącała
strącałom,
-(e)m strącało
strącaliśmy,
-(e)śmy strącali
strącałyśmy,
-(e)śmy strącały
2nd strącałeś,
-(e)ś strącał
strącałaś,
-(e)ś strącała
strącałoś,
-(e)ś strącało
strącaliście,
-(e)ście strącali
strącałyście,
-(e)ście strącały
3rd strącał strącała strącało strącali strącały
impersonal strącano
future tense 1st będę strącał,
będę strącać
będę strącała,
będę strącać
będę strącało,
będę strącać
będziemy strącali,
będziemy strącać
będziemy strącały,
będziemy strącać
2nd będziesz strącał,
będziesz strącać
będziesz strącała,
będziesz strącać
będziesz strącało,
będziesz strącać
będziecie strącali,
będziecie strącać
będziecie strącały,
będziecie strącać
3rd będzie strącał,
będzie strącać
będzie strącała,
będzie strącać
będzie strącało,
będzie strącać
będą strącali,
będą strącać
będą strącały,
będą strącać
impersonal będzie strącać się
conditional 1st strącałbym,
bym strącał
strącałabym,
bym strącała
strącałobym,
bym strącało
strącalibyśmy,
byśmy strącali
strącałybyśmy,
byśmy strącały
2nd strącałbyś,
byś strącał
strącałabyś,
byś strącała
strącałobyś,
byś strącało
strącalibyście,
byście strącali
strącałybyście,
byście strącały
3rd strącałby,
by strącał
strącałaby,
by strącała
strącałoby,
by strącało
strącaliby,
by strącali
strącałyby,
by strącały
impersonal strącano by
imperative 1st niech strącam strącajmy
2nd strącaj strącajcie
3rd niech strąca niech strącają
active adjectival participle strącający strącająca strącające strącający strącające
passive adjectival participle strącany strącana strącane strącani strącane
contemporary adverbial participle strącając
verbal noun strącanie

Further reading

[edit]
  • strącać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strącać in Polish dictionaries at PWN