stafa

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstaːva/

  Rhymes: -aːva

Etymology 1

From Old Norse stafa, from stafr (Icelandic stafur (“staff, pole; (wooden) pillar; pillar of light”)).

Verb

stafa (weak verb, third-person singular past indicative stafaði, supine stafað)

1. to spell [with accusative]

   Synonym: stafsetja

   Hvernig stafarðu þetta orð?

   How do you spell this word?

2. to radiate, emanate [with dative]
3. to result, stem (from), be caused (by) [with af (+ dative)]

Conjugation

stafa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að stafa
supine (sagnbót)		stafað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		stafandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég stafa	við stöfum	present (nútíð)	ég stafi	við stöfum
	þú stafar	þið stafið		þú stafir	þið stafið
	hann, hún, það stafar	þeir, þær, þau stafa		hann, hún, það stafi	þeir, þær, þau stafi
past (þátíð)	ég stafaði	við stöfuðum	past (þátíð)	ég stafaði	við stöfuðum
	þú stafaðir	þið stöfuðuð		þú stafaðir	þið stöfuðuð
	hann, hún, það stafaði	þeir, þær, þau stöfuðu		hann, hún, það stafaði	þeir, þær, þau stöfuðu
imperative (boðháttur)	stafa (þú)	stafið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	stafaðu	stafiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Etymology 2

Noun

stafa

1. indefinite genitive plural of stafur

Anagrams

• fasta

Old Norse

Noun

stafa

1. genitive/accusative plural of stafr