sprokurować

Polish

Etymology

From s- +‎ prokurować.

Pronunciation

• IPA^(key): /sprɔ.kuˈrɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: spro‧ku‧ro‧wać

Verb

sprokurować pf

1. (transitive) to contrive (to invent, to make devices; to form designs especially by improvisation)

   Synonyms: wystarać się, wytrzasnąć

Conjugation

Conjugation of sprokurować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sprokurować
future tense	1st	sprokuruję			sprokurujemy
	2nd	sprokurujesz			sprokurujecie
	3rd	sprokuruje			sprokurują
	impersonal	sprokuruje się
past tense	1st	sprokurowałem, -(e)m sprokurował	sprokurowałam, -(e)m sprokurowała	sprokurowałom, -(e)m sprokurowało	sprokurowaliśmy, -(e)śmy sprokurowali	sprokurowałyśmy, -(e)śmy sprokurowały
	2nd	sprokurowałeś, -(e)ś sprokurował	sprokurowałaś, -(e)ś sprokurowała	sprokurowałoś, -(e)ś sprokurowało	sprokurowaliście, -(e)ście sprokurowali	sprokurowałyście, -(e)ście sprokurowały
	3rd	sprokurował	sprokurowała	sprokurowało	sprokurowali	sprokurowały
	impersonal	sprokurowano
conditional	1st	sprokurowałbym, bym sprokurował	sprokurowałabym, bym sprokurowała	sprokurowałobym, bym sprokurowało	sprokurowalibyśmy, byśmy sprokurowali	sprokurowałybyśmy, byśmy sprokurowały
	2nd	sprokurowałbyś, byś sprokurował	sprokurowałabyś, byś sprokurowała	sprokurowałobyś, byś sprokurowało	sprokurowalibyście, byście sprokurowali	sprokurowałybyście, byście sprokurowały
	3rd	sprokurowałby, by sprokurował	sprokurowałaby, by sprokurowała	sprokurowałoby, by sprokurowało	sprokurowaliby, by sprokurowali	sprokurowałyby, by sprokurowały
	impersonal	sprokurowano by
imperative	1st	niech sprokuruję			sprokurujmy
	2nd	sprokuruj			sprokurujcie
	3rd	niech sprokuruje			niech sprokurują
passive adjectival participle		sprokurowany	sprokurowana	sprokurowane	sprokurowani	sprokurowane
anterior adverbial participle		sprokurowawszy
verbal noun		sprokurowanie

Further reading

• sprokurować in Polish dictionaries at PWN