sprauta

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsprœi̯ːta/

  Rhymes: -œi̯ːta

Etymology 1

Verb

sprauta (weak verb, third-person singular past indicative sprautaði, supine sprautað)

1. to squirt (a substance, dative object)
2. to inject (medicine, drugs, etc., dative object)
3. to inject (a person, accusative object) (with medicine, drugs, etc.)

Conjugation

sprauta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að sprauta
supine (sagnbót)		sprautað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sprautandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sprauta	við sprautum	present (nútíð)	ég sprauti	við sprautum
	þú sprautar	þið sprautið		þú sprautir	þið sprautið
	hann, hún, það sprautar	þeir, þær, þau sprauta		hann, hún, það sprauti	þeir, þær, þau sprauti
past (þátíð)	ég sprautaði	við sprautuðum	past (þátíð)	ég sprautaði	við sprautuðum
	þú sprautaðir	þið sprautuðuð		þú sprautaðir	þið sprautuðuð
	hann, hún, það sprautaði	þeir, þær, þau sprautuðu		hann, hún, það sprautaði	þeir, þær, þau sprautuðu
imperative (boðháttur)	sprauta (þú)	sprautið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sprautaðu	sprautiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sprautast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að sprautast
supine (sagnbót)		sprautast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sprautandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sprautast	við sprautumst	present (nútíð)	ég sprautist	við sprautumst
	þú sprautast	þið sprautist		þú sprautist	þið sprautist
	hann, hún, það sprautast	þeir, þær, þau sprautast		hann, hún, það sprautist	þeir, þær, þau sprautist
past (þátíð)	ég sprautaðist	við sprautuðumst	past (þátíð)	ég sprautaðist	við sprautuðumst
	þú sprautaðist	þið sprautuðust		þú sprautaðist	þið sprautuðust
	hann, hún, það sprautaðist	þeir, þær, þau sprautuðust		hann, hún, það sprautaðist	þeir, þær, þau sprautuðust
imperative (boðháttur)	sprautast (þú)	sprautist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sprautastu	sprautisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sprautaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sprautaður	sprautuð	sprautað		sprautaðir	sprautaðar	sprautuð
accusative (þolfall)	sprautaðan	sprautaða	sprautað		sprautaða	sprautaðar	sprautuð
dative (þágufall)	sprautuðum	sprautaðri	sprautuðu		sprautuðum	sprautuðum	sprautuðum
genitive (eignarfall)	sprautaðs	sprautaðrar	sprautaðs		sprautaðra	sprautaðra	sprautaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sprautaði	sprautaða	sprautaða		sprautuðu	sprautuðu	sprautuðu
accusative (þolfall)	sprautaða	sprautuðu	sprautaða		sprautuðu	sprautuðu	sprautuðu
dative (þágufall)	sprautaða	sprautuðu	sprautaða		sprautuðu	sprautuðu	sprautuðu
genitive (eignarfall)	sprautaða	sprautuðu	sprautaða		sprautuðu	sprautuðu	sprautuðu

Etymology 2

Noun

sprauta f (genitive singular sprautu, nominative plural sprautur)

1. syringe, hypodermic

Declension

Declension of sprauta (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	sprauta	sprautan	sprautur	sprauturnar
accusative	sprautu	sprautuna	sprautur	sprauturnar
dative	sprautu	sprautunni	sprautum	sprautunum
genitive	sprautu	sprautunnar	sprautna	sprautnanna