spracować

Polish

Etymology

From s- +‎ pracować.

Pronunciation

• IPA^(key): /spraˈt͡sɔ.vat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: spra‧co‧wać

Verb

spracować pf

1. (reflexive with się) to labour (to toil, to work, to exhaust oneself)

   Synonyms: napracować się, narobić się, przepracować się, urobić się

Conjugation

Conjugation of spracować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spracować
future tense	1st	spracuję			spracujemy
	2nd	spracujesz			spracujecie
	3rd	spracuje			spracują
	impersonal	spracuje się
past tense	1st	spracowałem, -(e)m spracował	spracowałam, -(e)m spracowała	spracowałom, -(e)m spracowało	spracowaliśmy, -(e)śmy spracowali	spracowałyśmy, -(e)śmy spracowały
	2nd	spracowałeś, -(e)ś spracował	spracowałaś, -(e)ś spracowała	spracowałoś, -(e)ś spracowało	spracowaliście, -(e)ście spracowali	spracowałyście, -(e)ście spracowały
	3rd	spracował	spracowała	spracowało	spracowali	spracowały
	impersonal	spracowano
conditional	1st	spracowałbym, bym spracował	spracowałabym, bym spracowała	spracowałobym, bym spracowało	spracowalibyśmy, byśmy spracowali	spracowałybyśmy, byśmy spracowały
	2nd	spracowałbyś, byś spracował	spracowałabyś, byś spracowała	spracowałobyś, byś spracowało	spracowalibyście, byście spracowali	spracowałybyście, byście spracowały
	3rd	spracowałby, by spracował	spracowałaby, by spracowała	spracowałoby, by spracowało	spracowaliby, by spracowali	spracowałyby, by spracowały
	impersonal	spracowano by
imperative	1st	niech spracuję			spracujmy
	2nd	spracuj			spracujcie
	3rd	niech spracuje			niech spracują
passive adjectival participle		spracowany	spracowana	spracowane	spracowani	spracowane
anterior adverbial participle		spracowawszy
verbal noun		spracowanie

Derived terms

adjective

• spracowany

 

Further reading

• spracować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spracować in Polish dictionaries at PWN