sporadyczny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French sporadique +‎ -ny, from Medieval Latin sporadicus, from Ancient Greek σποραδικός (sporadikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /spɔ.raˈdɘt͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
• Syllabification: spo‧ra‧dycz‧ny

Adjective

sporadyczny (comparative bardziej sporadyczny, superlative najbardziej sporadyczny, derived adverb sporadycznie)

1. episodic, sporadic (happening at irregular intervals)

   Synonyms: epizodyczny, rzadki

Declension

Declension of sporadyczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	sporadyczny		sporadyczna	sporadyczne	sporadyczni	sporadyczne
genitive	sporadycznego		sporadycznej	sporadycznego	sporadycznych
dative	sporadycznemu		sporadycznej	sporadycznemu	sporadycznym
accusative	sporadycznego	sporadyczny	sporadyczną	sporadyczne	sporadycznych	sporadyczne
instrumental	sporadycznym		sporadyczną	sporadycznym	sporadycznymi
locative	sporadycznym		sporadycznej	sporadycznym	sporadycznych

Derived terms

noun

• sporadyczność

 

Further reading

• sporadyczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sporadyczny in Polish dictionaries at PWN