snjóa

Icelandic

Etymology

From Old Norse snjóva, from Proto-Germanic *snīwaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstnjouːa/

  Rhymes: -ouːa

Verb

snjóa (weak verb, third-person singular past indicative snjóaði, supine snjóað)

1. (impersonal, intransitive) to snow

   Vá hvað það hefur snjóað mikið!

   Wow, look how much it's snowed!

   Ég vona að það snjói.

   I hope it snows.

   Snjóaði síðasta vetur?

   Did it snow last winter?

   Ó, það er byrjað að snjóa aftur.

   Oh, it's started snowing again.

Conjugation

snjóa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að snjóa
supine (sagnbót)		snjóað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		snjóandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég snjóa	við snjóum	present (nútíð)	ég snjói	við snjóum
	þú snjóar	þið snjóið		þú snjóir	þið snjóið
	hann, hún, það snjóar	þeir, þær, þau snjóa		hann, hún, það snjói	þeir, þær, þau snjói
past (þátíð)	ég snjóaði	við snjóuðum	past (þátíð)	ég snjóaði	við snjóuðum
	þú snjóaðir	þið snjóuðuð		þú snjóaðir	þið snjóuðuð
	hann, hún, það snjóaði	þeir, þær, þau snjóuðu		hann, hún, það snjóaði	þeir, þær, þau snjóuðu
imperative (boðháttur)	snjóa (þú)	snjóið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	snjóaðu	snjóiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Related terms

• snjór

Anagrams

• Jónas