snębić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *snǫbiti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /snæ̃bit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /snæ̃bit͡ɕ/

Verb

snębić impf

1. to marry off (to give away as a husband)
   • 1930 [c. 1455], “Neh”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 10, 30:

     Abichom nye dawaly dzewek swich lyvdu zemskemv any gich dzewek snøbycz za nasze sini (ut... filias eorum non acciperemus filiis nostris)

     [Abychom nie dawali dziewek swych ludu ziemskiemu ani jich dziewek snębić za nasze syny (ut... filias eorum non acciperemus filiis nostris)]

Related terms

(verb):

• snować

(nouns):

• snecha
• snop

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “snębić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Further reading

• Słownik etymologiczny języka polskiego/snębić on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl