snować

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *snovàti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /snɔvat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /snɔvat͡ɕ/

Verb

snować impf

1. (attested in Sieradz-Łęczyca) to warp yarn, to spin
   • 1874-1891 [1451], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXII, Łęczyca, page 41:

     Nevit snovala abo przendla

     [Nevit snowała abo przędła]

2. (transitive, figurative) to combine words into text
   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 35:

     Texuntur, id est componuntur schnowany schią (psalmi tricesimus sextus et centesimus decimus... quamquam diverso scribantur metro, tamen eiusdem numeri texuntur alphabeto I Reg prol.)

     [Texuntur, id est componuntur snowany są (psalmi tricesimus sextus et centesimus decimus... quamquam diverso scribantur metro, tamen eiusdem numeri texuntur alphabeto I Reg prol.)]

Related terms

noun

• osnowa

 

Descendants

• Polish: snuć

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “snować”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN