snökta

Icelandic

Etymology

From Old Norse snøkta.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsnœxta/
• Rhymes: -œxta

Verb

snökta (weak verb, third-person singular past indicative snökti, supine snökt)

1. (intransitive) to sob, to whimper

   Synonym: kjökra

Conjugation

snökta – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að snökta
supine sagnbót		snökt
present participle lýsingarháttur nútíðar		snöktandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	snökti	snökti		snökti	snökti
	þú	snöktir	snöktir		snöktir	snöktir
	hann, hún, það	snöktir	snökti		snökti	snökti
plural	við	snöktum	snöktum		snöktum	snöktum
	þið	snöktið	snöktuð		snöktið	snöktuð
	þeir, þær, þau	snökta	snöktu		snökti	snöktu
		imperative boðháttur
singular	þú	snökt (þú), snöktu
plural	þið	snöktið (þið), snöktiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

snöktast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að snöktast
supine sagnbót		snökst
present participle lýsingarháttur nútíðar		snöktandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	snöktist	snöktist		snöktist	snöktist
	þú	snöktist	snöktist		snöktist	snöktist
	hann, hún, það	snöktist	snöktist		snöktist	snöktist
plural	við	snöktumst	snöktumst		snöktumst	snöktumst
	þið	snöktist	snöktust		snöktist	snöktust
	þeir, þær, þau	snöktast	snöktust		snöktist	snöktust
		imperative boðháttur
singular	þú	snökst (þú), snökstu
plural	þið	snöktist (þið), snöktisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

snöktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	snöktur	snökt	snökt	snöktir	snöktar	snökt
accusative (þolfall)	snöktan	snökta	snökt	snökta	snöktar	snökt
dative (þágufall)	snöktum	snöktri	snöktu	snöktum	snöktum	snöktum
genitive (eignarfall)	snökts	snöktrar	snökts	snöktra	snöktra	snöktra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	snökti	snökta	snökta	snöktu	snöktu	snöktu
accusative (þolfall)	snökta	snöktu	snökta	snöktu	snöktu	snöktu
dative (þágufall)	snökta	snöktu	snökta	snöktu	snöktu	snöktu
genitive (eignarfall)	snökta	snöktu	snökta	snöktu	snöktu	snöktu

Derived terms

• snökt (“sob, whimper”)