smakka

Faroese

Borrowed from Middle Low German smaken (“to taste”); see Dutch smaken (“to taste”) for more.

smakka (third person singular past indicative smakkaði, third person plural past indicative smakkað, supine smakkað)

¹Only the past participle being declined.

smakka

Borrowed from Middle Low German smaken (“to taste”); see Dutch smaken (“to taste”) for more.^[1]

smakka (weak verb, third-person singular past indicative smakkaði, supine smakkað)

smakka — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að smakka
supine (sagnbót)		smakkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		smakkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég smakka	við smökkum	present (nútíð)	ég smakki	við smökkum
	þú smakkar	þið smakkið		þú smakkir	þið smakkið
	hann, hún, það smakkar	þeir, þær, þau smakka		hann, hún, það smakki	þeir, þær, þau smakki

past (þátíð)	ég smakkaði	við smökkuðum	past (þátíð)	ég smakkaði	við smökkuðum
	þú smakkaðir	þið smökkuðuð		þú smakkaðir	þið smökkuðuð
	hann, hún, það smakkaði	þeir, þær, þau smökkuðu		hann, hún, það smakkaði	þeir, þær, þau smökkuðu

imperative (boðháttur)	smakka (þú)	smakkið (þið)
	smakkaðu	smakkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

smakkast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að smakkast
supine (sagnbót)		smakkast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		smakkandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég smakkast	við smökkumst	present (nútíð)	ég smakkist	við smökkumst
	þú smakkast	þið smakkist		þú smakkist	þið smakkist
	hann, hún, það smakkast	þeir, þær, þau smakkast		hann, hún, það smakkist	þeir, þær, þau smakkist

past (þátíð)	ég smakkaðist	við smökkuðumst	past (þátíð)	ég smakkaðist	við smökkuðumst
	þú smakkaðist	þið smökkuðust		þú smakkaðist	þið smökkuðust
	hann, hún, það smakkaðist	þeir, þær, þau smökkuðust		hann, hún, það smakkaðist	þeir, þær, þau smökkuðust

imperative (boðháttur)	smakkast (þú)	smakkist (þið)
	smakkastu	smakkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

smakkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	smakkaður	smökkuð	smakkað	smakkaðir	smakkaðar	smökkuð
accusative (þolfall)	smakkaðan	smakkaða	smakkað	smakkaða	smakkaðar	smökkuð
dative (þágufall)	smökkuðum	smakkaðri	smökkuðu	smökkuðum	smökkuðum	smökkuðum
genitive (eignarfall)	smakkaðs	smakkaðrar	smakkaðs	smakkaðra	smakkaðra	smakkaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	smakkaði	smakkaða	smakkaða	smökkuðu	smökkuðu	smökkuðu
accusative (þolfall)	smakkaða	smökkuðu	smakkaða	smökkuðu	smökkuðu	smökkuðu
dative (þágufall)	smakkaða	smökkuðu	smakkaða	smökkuðu	smökkuðu	smökkuðu
genitive (eignarfall)	smakkaða	smökkuðu	smakkaða	smökkuðu	smökkuðu	smökkuðu

^ Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) “smakka”, in Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)