skruna

Icelandic

skruna (weak verb, third-person singular past indicative skrunaði, supine skrunað)

skruna — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að skruna
supine (sagnbót)		skrunað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skrunandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skruna	við skrunum	present (nútíð)	ég skruni	við skrunum
	þú skrunar	þið skrunið		þú skrunir	þið skrunið
	hann, hún, það skrunar	þeir, þær, þau skruna		hann, hún, það skruni	þeir, þær, þau skruni

past (þátíð)	ég skrunaði	við skrunuðum	past (þátíð)	ég skrunaði	við skrunuðum
	þú skrunaðir	þið skrunuðuð		þú skrunaðir	þið skrunuðuð
	hann, hún, það skrunaði	þeir, þær, þau skrunuðu		hann, hún, það skrunaði	þeir, þær, þau skrunuðu

imperative (boðháttur)	skruna (þú)	skrunið (þið)
	skrunaðu	skruniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skrunast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að skrunast
supine (sagnbót)		skrunast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skrunandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skrunast	við skrunumst	present (nútíð)	ég skrunist	við skrunumst
	þú skrunast	þið skrunist		þú skrunist	þið skrunist
	hann, hún, það skrunast	þeir, þær, þau skrunast		hann, hún, það skrunist	þeir, þær, þau skrunist

past (þátíð)	ég skrunaðist	við skrunuðumst	past (þátíð)	ég skrunaðist	við skrunuðumst
	þú skrunaðist	þið skrunuðust		þú skrunaðist	þið skrunuðust
	hann, hún, það skrunaðist	þeir, þær, þau skrunuðust		hann, hún, það skrunaðist	þeir, þær, þau skrunuðust

imperative (boðháttur)	skrunast (þú)	skrunist (þið)
	skrunastu	skrunisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skrunaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skrunaður	skrunuð	skrunað	skrunaðir	skrunaðar	skrunuð
accusative (þolfall)	skrunaðan	skrunaða	skrunað	skrunaða	skrunaðar	skrunuð
dative (þágufall)	skrunuðum	skrunaðri	skrunuðu	skrunuðum	skrunuðum	skrunuðum
genitive (eignarfall)	skrunaðs	skrunaðrar	skrunaðs	skrunaðra	skrunaðra	skrunaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skrunaði	skrunaða	skrunaða	skrunuðu	skrunuðu	skrunuðu
accusative (þolfall)	skrunaða	skrunuðu	skrunaða	skrunuðu	skrunuðu	skrunuðu
dative (þágufall)	skrunaða	skrunuðu	skrunaða	skrunuðu	skrunuðu	skrunuðu
genitive (eignarfall)	skrunaða	skrunuðu	skrunaða	skrunuðu	skrunuðu	skrunuðu