sklepikarz

Polish

Etymology

From sklepik +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /sklɛˈpi.kaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ikaʂ
• Syllabification: skle‧pi‧karz

Noun

sklepikarz m pers (female equivalent sklepikarka)

1. grocer, shopkeeper (person who runs a small shop)

Declension

Declension of sklepikarz

	singular	plural
nominative	sklepikarz	sklepikarze
genitive	sklepikarza	sklepikarzy/sklepikarzów
dative	sklepikarzowi	sklepikarzom
accusative	sklepikarza	sklepikarzy/sklepikarzów
instrumental	sklepikarzem	sklepikarzami
locative	sklepikarzu	sklepikarzach
vocative	sklepikarzu	sklepikarze

Derived terms

adjective

• sklepikarski

 

noun

• sklepikarstwo

 

verb

• sklepikarzować impf

 

Related terms

adjective

• sklepowy

 

nouns

• sklep
• sklepik
• sklepowa
• sklepowy

 

Further reading

• sklepikarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sklepikarz in Polish dictionaries at PWN