skelfa
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]skelfa (weak verb, third-person singular past indicative skelfdi, supine skelft)
- (transitive, with accusative) to frighten
Conjugation
[edit]skelfa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að skelfa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
skelft | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skelfandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég skelfi | við skelfum | present (nútíð) |
ég skelfi | við skelfum |
| þú skelfir | þið skelfið | þú skelfir | þið skelfið | ||
| hann, hún, það skelfir | þeir, þær, þau skelfa | hann, hún, það skelfi | þeir, þær, þau skelfi | ||
| past (þátíð) |
ég skelfdi | við skelfdum | past (þátíð) |
ég skelfdi | við skelfdum |
| þú skelfdir | þið skelfduð | þú skelfdir | þið skelfduð | ||
| hann, hún, það skelfdi | þeir, þær, þau skelfdu | hann, hún, það skelfdi | þeir, þær, þau skelfdu | ||
| imperative (boðháttur) |
skelf (þú) | skelfið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skelfdu | skelfiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að skelfast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
skelfst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skelfandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég skelfist | við skelfumst | present (nútíð) |
ég skelfist | við skelfumst |
| þú skelfist | þið skelfist | þú skelfist | þið skelfist | ||
| hann, hún, það skelfist | þeir, þær, þau skelfast | hann, hún, það skelfist | þeir, þær, þau skelfist | ||
| past (þátíð) |
ég skelfdist | við skelfdumst | past (þátíð) |
ég skelfdist | við skelfdumst |
| þú skelfdist | þið skelfdust | þú skelfdist | þið skelfdust | ||
| hann, hún, það skelfdist | þeir, þær, þau skelfdust | hann, hún, það skelfdist | þeir, þær, þau skelfdust | ||
| imperative (boðháttur) |
skelfst (þú) | skelfist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skelfstu | skelfisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
skelfdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
skelfdur | skelfd | skelft | skelfdir | skelfdar | skelfd | |
| accusative (þolfall) |
skelfdan | skelfda | skelft | skelfda | skelfdar | skelfd | |
| dative (þágufall) |
skelfdum | skelfdri | skelfdu | skelfdum | skelfdum | skelfdum | |
| genitive (eignarfall) |
skelfds | skelfdrar | skelfds | skelfdra | skelfdra | skelfdra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
skelfdi | skelfda | skelfda | skelfdu | skelfdu | skelfdu | |
| accusative (þolfall) |
skelfda | skelfdu | skelfda | skelfdu | skelfdu | skelfdu | |
| dative (þágufall) |
skelfda | skelfdu | skelfda | skelfdu | skelfdu | skelfdu | |
| genitive (eignarfall) |
skelfda | skelfdu | skelfda | skelfdu | skelfdu | skelfdu | |
Derived terms
[edit]- skelfing (“fright, terror”)
Related terms
[edit]- skjálfa (“to shiver, to tremble”)