skeiða
Appearance
See also: skeida
Icelandic
[edit]Pronunciation
[edit]- Rhymes: -eiːða
Etymology 1
[edit]From Old Norse skeiða, from Proto-Germanic *skaiþōną.
Verb
[edit]skeiða (weak verb, third-person singular past indicative skeiðaði, supine skeiðað)
Conjugation
[edit]skeiða — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að skeiða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skeiðað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skeiðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég skeiða | við skeiðum | present (nútíð) |
ég skeiði | við skeiðum |
þú skeiðar | þið skeiðið | þú skeiðir | þið skeiðið | ||
hann, hún, það skeiðar | þeir, þær, þau skeiða | hann, hún, það skeiði | þeir, þær, þau skeiði | ||
past (þátíð) |
ég skeiðaði | við skeiðuðum | past (þátíð) |
ég skeiðaði | við skeiðuðum |
þú skeiðaðir | þið skeiðuðuð | þú skeiðaðir | þið skeiðuðuð | ||
hann, hún, það skeiðaði | þeir, þær, þau skeiðuðu | hann, hún, það skeiðaði | þeir, þær, þau skeiðuðu | ||
imperative (boðháttur) |
skeiða (þú) | skeiðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skeiðaðu | skeiðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
Etymology 2
[edit]Noun
[edit]skeiða