From Wiktionary, the free dictionary
From s- + karleć.
skarleć pf (imperfective karleć)
- (intransitive) to dwarf (to become much smaller)
- Synonym: skarłowacieć
- Hypernym: zmaleć
Conjugation of skarleć pf
|
skarleć
|
skarleję
|
skarlejemy
|
skarlejesz
|
skarlejecie
|
skarleje
|
skarleją
|
skarleje się
|
skarlałem, -(e)m skarlał
|
skarlałam, -(e)m skarlała
|
skarlałom, -(e)m skarlało
|
skarleliśmy, -(e)śmy skarleli
|
skarlałyśmy, -(e)śmy skarlały
|
skarlałeś, -(e)ś skarlał
|
skarlałaś, -(e)ś skarlała
|
skarlałoś, -(e)ś skarlało
|
skarleliście, -(e)ście skarleli
|
skarlałyście, -(e)ście skarlały
|
skarlał
|
skarlała
|
skarlało
|
skarleli
|
skarlały
|
skarlano
|
skarlałbym, bym skarlał
|
skarlałabym, bym skarlała
|
skarlałobym, bym skarlało
|
skarlelibyśmy, byśmy skarleli
|
skarlałybyśmy, byśmy skarlały
|
skarlałbyś, byś skarlał
|
skarlałabyś, byś skarlała
|
skarlałobyś, byś skarlało
|
skarlelibyście, byście skarleli
|
skarlałybyście, byście skarlały
|
skarlałby, by skarlał
|
skarlałaby, by skarlała
|
skarlałoby, by skarlało
|
skarleliby, by skarleli
|
skarlałyby, by skarlały
|
skarlano by
|
niech skarleję
|
skarlejmy
|
skarlej
|
skarlejcie
|
niech skarleje
|
niech skarleją
|
skarlawszy
|
skarlenie
|
- skarleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skarleć in Polish dictionaries at PWN