skæla

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈscaiːla/
• Rhymes: -aiːla

Verb

skæla (weak verb, third-person singular past indicative skældi, supine skælt)

1. (intransitive) to cry, to weep
2. (transitive, with accusative) to distort

Conjugation

skæla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að skæla
supine (sagnbót)		skælt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skælandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skæli	við skælum	present (nútíð)	ég skæli	við skælum
	þú skælir	þið skælið		þú skælir	þið skælið
	hann, hún, það skælir	þeir, þær, þau skæla		hann, hún, það skæli	þeir, þær, þau skæli
past (þátíð)	ég skældi	við skældum	past (þátíð)	ég skældi	við skældum
	þú skældir	þið skælduð		þú skældir	þið skælduð
	hann, hún, það skældi	þeir, þær, þau skældu		hann, hún, það skældi	þeir, þær, þau skældu
imperative (boðháttur)	skæl (þú)	skælið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skældu	skæliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skælast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að skælast
supine (sagnbót)		skælst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skælandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skælist	við skælumst	present (nútíð)	ég skælist	við skælumst
	þú skælist	þið skælist		þú skælist	þið skælist
	hann, hún, það skælist	þeir, þær, þau skælast		hann, hún, það skælist	þeir, þær, þau skælist
past (þátíð)	ég skældist	við skældumst	past (þátíð)	ég skældist	við skældumst
	þú skældist	þið skældust		þú skældist	þið skældust
	hann, hún, það skældist	þeir, þær, þau skældust		hann, hún, það skældist	þeir, þær, þau skældust
imperative (boðháttur)	skælst (þú)	skælist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skælstu	skælisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skældur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skældur	skæld	skælt		skældir	skældar	skæld
accusative (þolfall)	skældan	skælda	skælt		skælda	skældar	skæld
dative (þágufall)	skældum	skældri	skældu		skældum	skældum	skældum
genitive (eignarfall)	skælds	skældrar	skælds		skældra	skældra	skældra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skældi	skælda	skælda		skældu	skældu	skældu
accusative (þolfall)	skælda	skældu	skælda		skældu	skældu	skældu
dative (þágufall)	skælda	skældu	skælda		skældu	skældu	skældu
genitive (eignarfall)	skælda	skældu	skælda		skældu	skældu	skældu

Noun

skæla f (genitive singular skælu, nominative plural skælur)

1. grimace