sjokkera
Icelandic
[edit]Verb
[edit]sjokkera (weak verb, third-person singular past indicative sjokkeraði, supine sjokkerað)
Conjugation
[edit]sjokkera — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að sjokkera | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sjokkerað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sjokkerandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sjokkera | við sjokkerum | present (nútíð) |
ég sjokkeri | við sjokkerum |
| þú sjokkerar | þið sjokkerið | þú sjokkerir | þið sjokkerið | ||
| hann, hún, það sjokkerar | þeir, þær, þau sjokkera | hann, hún, það sjokkeri | þeir, þær, þau sjokkeri | ||
| past (þátíð) |
ég sjokkeraði | við sjokkeruðum | past (þátíð) |
ég sjokkeraði | við sjokkeruðum |
| þú sjokkeraðir | þið sjokkeruðuð | þú sjokkeraðir | þið sjokkeruðuð | ||
| hann, hún, það sjokkeraði | þeir, þær, þau sjokkeruðu | hann, hún, það sjokkeraði | þeir, þær, þau sjokkeruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
sjokkera (þú) | sjokkerið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sjokkeraðu | sjokkeriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
sjokkerast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að sjokkerast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sjokkerast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sjokkerandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sjokkerast | við sjokkerumst | present (nútíð) |
ég sjokkerist | við sjokkerumst |
| þú sjokkerast | þið sjokkerist | þú sjokkerist | þið sjokkerist | ||
| hann, hún, það sjokkerast | þeir, þær, þau sjokkerast | hann, hún, það sjokkerist | þeir, þær, þau sjokkerist | ||
| past (þátíð) |
ég sjokkeraðist | við sjokkeruðumst | past (þátíð) |
ég sjokkeraðist | við sjokkeruðumst |
| þú sjokkeraðist | þið sjokkeruðust | þú sjokkeraðist | þið sjokkeruðust | ||
| hann, hún, það sjokkeraðist | þeir, þær, þau sjokkeruðust | hann, hún, það sjokkeraðist | þeir, þær, þau sjokkeruðust | ||
| imperative (boðháttur) |
sjokkerast (þú) | sjokkerist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sjokkerastu | sjokkeristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
sjokkeraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
Further reading
[edit]- “sjokkera” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)