sjálfsmeðvitaður

Icelandic

Etymology

From sjálfur (“oneself”) +‎ meðvitaður (“conscious”).

Adjective

sjálfsmeðvitaður (not comparable)

1. self-conscious

Declension

positive forms of sjálfsmeðvitaður

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	sjálfsmeðvitaður	sjálfsmeðvituð	sjálfsmeðvitað
	accusative	sjálfsmeðvitaðan	sjálfsmeðvitaða
	dative	sjálfsmeðvituðum	sjálfsmeðvitaðri	sjálfsmeðvituðu
	genitive	sjálfsmeðvitaðs	sjálfsmeðvitaðrar	sjálfsmeðvitaðs
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	sjálfsmeðvitaðir	sjálfsmeðvitaðar	sjálfsmeðvituð
	accusative	sjálfsmeðvitaða
	dative	sjálfsmeðvituðum
	genitive	sjálfsmeðvitaðra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	sjálfsmeðvitaði	sjálfsmeðvitaða	sjálfsmeðvitaða
	acc/dat/gen	sjálfsmeðvitaða	sjálfsmeðvituðu
	plural (all-case)	sjálfsmeðvituðu

See also

• sjálfsmeðvitund