sjálfur

Icelandic

Etymology

From Old Norse sjálfr, from Proto-Germanic *selbaz, from Proto-Indo-European *selbʰ- (“one's own”), from *s(w)e- (“separate, apart”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsjaulvʏr/

  Rhymes: -aulvʏr

Pronoun

sjálfur (feminine sjálf, neuter sjálft)

1. self

Declension

positive forms of sjálfur (strong-only)

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	sjálfur	sjálf	sjálft
	accusative	sjálfan	sjálfa
	dative	sjálfum	sjálfri	sjálfu
	genitive	sjálfs	sjálfrar	sjálfs
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	sjálfir	sjálfar	sjálf
	accusative	sjálfa
	dative	sjálfum
	genitive	sjálfra

Derived terms

• sjálfboðaliði (“volunteer”)
• sjálfsmorð (“suicide”)
• sjálfskaði (“self-harm”)