Jump to content

seminalis

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From sēmen (seed) +‎ -ālis.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

sēminālis (neuter sēmināle); third-declension two-termination adjective

  1. (relational) seed
  2. seminal
    • Augustine, Confessions.
      sed iam erat natura seminalis ex qua propagaremur
      But there already was the seminal nature from which we were to be generated.

Declension

[edit]

Third-declension two-termination adjective.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative sēminālis sēmināle sēminālēs sēminālia
genitive sēminālis sēminālium
dative sēminālī sēminālibus
accusative sēminālem sēmināle sēminālēs
sēminālīs
sēminālia
ablative sēminālī sēminālibus
vocative sēminālis sēmināle sēminālēs sēminālia

Descendants

[edit]

References

[edit]
  • seminalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • seminalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.