scherpstellen

Dutch

Etymology

From scherp +‎ stellen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

scherpstellen

1. (of a camera) to focus, to adjust in order to bring into focus

Conjugation

Conjugation of scherpstellen (weak, separable)
infinitive	scherpstellen
past singular	stelde scherp
past participle	scherpgesteld
infinitive	scherpstellen
gerund	scherpstellen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	stel scherp	stelde scherp	scherpstel	scherpstelde
2nd person sing. (jij)	stelt scherp, stel scherp2	stelde scherp	scherpstelt	scherpstelde
2nd person sing. (u)	stelt scherp	stelde scherp	scherpstelt	scherpstelde
2nd person sing. (gij)	stelt scherp	stelde scherp	scherpstelt	scherpstelde
3rd person singular	stelt scherp	stelde scherp	scherpstelt	scherpstelde
plural	stellen scherp	stelden scherp	scherpstellen	scherpstelden
subjunctive sing.1	stelle scherp	stelde scherp	scherpstelle	scherpstelde
subjunctive plur.1	stellen scherp	stelden scherp	scherpstellen	scherpstelden
imperative sing.	stel scherp
imperative plur.1	stelt scherp
participles	scherpstellend	scherpgesteld
1) Archaic. 2) In case of inversion.