samodzielny

Polish

Etymology

From samodział +‎ -ny. Compare Russian самоде́льный (samodélʹnyj).

Pronunciation

• IPA^(key): /sa.mɔˈd͡ʑɛl.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlnɘ
• Syllabification: sa‧mo‧dziel‧ny

Adjective

samodzielny (comparative bardziej samodzielny or samodzielniejszy, superlative najbardziej samodzielny or najsamodzielniejszy, derived adverb samodzielnie)

1. (obsolete) handmade

   Synonym: wykonany własnoręcznie

2. independent, self-sufficient, self-reliant
3. solo, unaided (done by oneself)
4. (of a country, institution, etc.) independent (capable of deciding for oneself)
5. stand-alone

Declension

Declension of samodzielny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	samodzielny		samodzielna	samodzielne	samodzielni	samodzielne
genitive	samodzielnego		samodzielnej	samodzielnego	samodzielnych
dative	samodzielnemu		samodzielnej	samodzielnemu	samodzielnym
accusative	samodzielnego	samodzielny	samodzielną	samodzielne	samodzielnych	samodzielne
instrumental	samodzielnym		samodzielną	samodzielnym	samodzielnymi
locative	samodzielnym		samodzielnej	samodzielnym	samodzielnych

Derived terms

noun

• samodzielność

 

Further reading

• samodzielny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samodzielny in Polish dictionaries at PWN