samentrekken

Dutch

Etymology

From samen (“together”) +‎ trekken (“pull”), analogous to Latin con- (“together”) + trahere (“draw”) = contract.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: sa‧men‧trek‧ken

Verb

samentrekken

1. to shrivel up

Conjugation

Conjugation of samentrekken (strong class 3b, separable)
infinitive	samentrekken
past singular	trok samen
past participle	samengetrokken
infinitive	samentrekken
gerund	samentrekken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	trek samen	trok samen	samentrek	samentrok
2nd person sing. (jij)	trekt samen, trek samen2	trok samen	samentrekt	samentrok
2nd person sing. (u)	trekt samen	trok samen	samentrekt	samentrok
2nd person sing. (gij)	trekt samen	trokt samen	samentrekt	samentrokt
3rd person singular	trekt samen	trok samen	samentrekt	samentrok
plural	trekken samen	trokken samen	samentrekken	samentrokken
subjunctive sing.1	trekke samen	trokke samen	samentrekke	samentrokke
subjunctive plur.1	trekken samen	trokken samen	samentrekken	samentrokken
imperative sing.	trek samen
imperative plur.1	trekt samen
participles	samentrekkend	samengetrokken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• samentrekking

Anagrams

• trekken samen